Nureddin hocam, biliyorsunuz sokaklar ve caddeler günaha boğulmuş durumda. Her dışarı çıktığımda amellerimin eridiğini düşünüyorum. Bir erkek olarak harama bakmaktan ne kadar kaçmaya çalışsak da nefis ölmüyor; göz zinasına bulaşıyoruz. Ben de bu yüzden mecbur kalmadıkça evden dışarı çıkmıyorum. 60 saatten fazla evden çıkmadığım zamanlar oluyor. Sizce bu, işin kolayına mı kaçmaktır? Ayrıca namaz vakitlerine de camiye gidememiş oluyorum. Bu da beni huzursuz ediyor; lakin dışarı çıktığım zamanlar çok daha huzursuz oluyorum. Yaptığım doğru mudur? Teşekkür ederim.
Selamünaleyküm. Aşırılığın hiçbir çeşidi doğru değildir. Bunun yerine gerekli oldukça çıkma prensibini uygulayın, daha yararlı olanı yapmış olursunuz.