Bir kedi bile acıktığında miyavlıyarak sahibinden yiyecek istiyor! O zaman bizde yaratıcımıza her an dua edelim!

“Neden dua edeyim yaratan benim halimi bilmiyor mu?” diye düşünenler…Ebette Allah halimizi biliyor…Fakat bir kedi bile acıktığında miyavlıyarak sahibinden yiyecek istiyor.yaratıcıdan mutluluğa ve huzura erişmeyi istemek,ihtiyaçlarımızı istemek  bizim gururumuza mı dokunuyor?“Siz  beni zikredin(anın) ki Ben de sizi anayım” diyen Rabbimiz,dua yoluyla  kendimizi her zaman huzurunda hissetmemizi istiyor.İnsanın Rabbi ile ilişkisi “Bir eser yaratmışsınız…bunun başkasının çalıp adıyla yayınlamasına razı olmasınız..Yazdığınız şiirin sizn adnızla yayınlamasını istersiniz..değil mi?..İşte Allah ile kul arasındakiilişde böyledir.Yüce Allah; sevgisini bize türlü ikramlarıyla ap açık gösteriyor.Kalbimize içten duygular vererek  ruhumuzu coşturuyor.Bize verdiği eşler.anne-baba,çocuk,arkadaş sevgisi ile bize ilahi ikramlarını sunarak gösteriyor.İşte yaratıcımız bu tür sevgi ve ikramalrıyla sevdiği kulunun kendisinden uaklaşamasını istemiyor.” Ben yaratıyorum başkasına kulluk ediyor,ben rızıklandırıyorum başkasına şükrediyor.” Yaratıcımız halimize böyle şikayet ediyor.Öyle yapmıyormuyuz arkadaşlar..? Eş-evlat-ana-baba-mal mülk-dünya zevklerine köle olmuyormuyuz..Bunlara adeta taparcasına bağlanıp Yaratıcıyı unutmuyormuyuz? soruyorum size.Yaratıcıdan istemeyi unutmak..Yaratıcıya olna ihtiaycımızı unutmaktır.Yaratıcıdan kopmaktır.İhtiyaçlarınızı  doğa yasalarının karşıladığını sanmaktır.Çoğu zaman Yaratıcı çok sevdiği bizkullarını sarsarak uyandırır.Bize hastalık verir,fakirlik verir,ayrılık verir.Çünkü aklımızı başımıza getirmek ister.Peygamberimiz (s.a.v) Efendimiz “Allah bir kulunu severse  ona müsibet verir ki dua ile dileğini işitsin.”Bakın şu konu çok önemli..hatırlatma isterim..Eğer dünya hayatında mutlu ve huzurlu iken..zengin iken..sağlıklı ken..esenlik içinde yaşarken..YARATICIYA OLAN İHTİYACIMIZI  VE BAĞLILIĞIMIZI” aklımızdan çıkarma isek .. uyarıcı musibetleri kendinize davet etmiyeceksiniz.Sevgili dostlar başımıza gelen sıkıtılar için hep birilerini sorumlu tutarız..Yaratana olan ihityacımızı unuturuz..zaman zaman aklmıza gelsede ..biraz sonra yeniden aklmızdan çıkıyor..Bu yüzde hayatımızda hep iniş ve çıkşlar yaşarız..Bir mutlu oluruz..ardından mutsuzluklar gelir..kazan dığımız günleri kaybettiğimiz günler takip eder…Yüce Allah şöyle der.” Biz mutlaka sizibiraz korku ile,biraz açlık ile,yahut mala,cana veya ürünlere gelecek noksanlıklarla  deneriz.”İşte sevgili dostlar, bu yüzden “Yaratıcımızdan istenmesi adeta yaşam biçimi olmalıdır.Bu yolla bizler sabah-akşam-gece ve gündüz sürekli Yaratıcımzla birlikte olmayı başarmalıyız.”Şu halde “sıkıntı ve üzüntü anında isteklerinin kabul edilmesini isteyen,genişlik zamanından da dua etmelidir.Mutsuz iken dua eidyorsak mutlu ikende dua etemliyiz..Dualarımızı..her zaman her fırsatta tekrarlamalıyız.”Bize bizden yakın olan Allah’ım! içimize umut ver Sükûn ver ..dilimize dua ver ..Amin