Tıp fakültesinde okuyorum. Sıkıntım şu; ben çok çekingenim. Yani dinime zarar gelecekmiş gibi korkuyorum, erkek hastaları öğrenmek amaçlı dahi olsa muayene edemiyorum, hocalarıma/büyüklerime soru soramıyorum, geride durmak daha doğru gibi düşünüyorum ve konuşurken yüzlerine bakamıyorum. İlim öğrenip bu ilmimin zekâtı olarak faydalı bir hekim olmayı istiyorum ama bu davranışım doğru mu bilmiyorum. Başarısızlığa götürüyor, yani öğrenmemi engelliyor bu durum. Biliyorum, onlar büyüklerim ama nasıl davranacağımı bilmiyorum. İslam’da bunun ölçüsü nedir?
Erkek bayan ilişkilerindeki helal haram sınırlarını koruyun ama doktorluğun gereği olan girişkenliği göstermelisiniz. Beceriksiz bir doktor olmanız doğru değildir. Haram da işlemeyin, beceriksiz doktor da olmayın.