Hocam, ben büyük günahlar işledim. Bunları anlatıp sizi şahit tutmak istemiyorum ama bunlardan çok pişman oldum.Her gece ağlıyorum ve kendimden çok utanıyorum. Ağlayarak Rabbime defalarca tövbe ettim ama bağışlar mı bilemiyorum ve ona yönelmeye başladım. Namazlarımı kılmaya başladım. Kur’an okuyup tefsir okumaya başladım ve açık bir bayanken kapanma kararı alarak kapandım. Bunların hepsini işlediği günahı bile bastıramadan arka arkaya yaptım. Psikolojim alt üst oldu. Kendimi iyi mi hissetmeliyim kötü mü hissetmeliyim bilmiyorum. Kimseye derdimi anlatamıyorum çünkü kimseyi yaptıklarıma şahit tutmak istemiyorum. Vücudumda sorunlar çıktı. Herkesten gizli hastaneye gider oldum. Yüksek derece depresyonda geçiriyormuşum. Bu günahım ve bir anda bu kadar Rabbime yönelmek beni nefsim ve vicdanım arasında bırakıyor. Tesettür konusunda da aşırı zorluk çekiyorum ne yapacağımı bilemiyorum, yardım edin, yol gösterin lütfen.
Selamünaleyküm. İnsanın bedeni, hücre hücre büyüdüğü gibi imanı ve mü’min kimliği de öyledir; her gün bir nefes daha güçlenecek imanımız ve böylece sonunda kazanacağız. Böyle ayrıntılara takılmayın. Hiçbir şey yokmuş gibi kabul edin ve iman davanızı sürdürün. Geriye bakmayın, eksikleri saymayın. Sabırlı olun. Bir tuğla bir tuğla derken yapıyı bitireceksiniz. Allah yardımcınız olsun.