Selamünaleyküm hocam. Benim sorum söyle: Cemaat içinde yetişmiş bir insandım, Gülen cemaatine mensuptum. Ama zamanla fark ettim ki cemaat içindeyken zorlanıyorum, ağabeyler hizmetlerimizi kıyaslıyor, falan daha çok kurban buldu, okulda notları daha iyi, daha çok nafile ibadet ediyor gibi. Bu karşılaştırmaları bizi daha çok teşvik etmek için yapıyorlar. Ben de ise fıtraten bunlar hep kıskançlığa yol açıyor ve bu da amellerimin zayi olmasına sebep oluyor. Bundan ağabeylere bahsettim ama onlar yine farkında olmadan aynı şeyleri yapıyor. Bazen de başka arkadaşlara beni nazara veriyorlar ve o başka arkadaşlar da beni kıskanıyor. Arada çekememezlik ve kavga olabiliyor. Amellerde ihlâs kalmıyor. Birkaç aydır cemaate gitmiyorum, evde günde 10-15 saat kitap okuyorum. Hadis, tefsir ve fıkıh kitaplarını okumakla meşgulüm. Bana cemaate dönüp dönmeme konusunda ne önerirsiniz? Amellerde ihlâsı korumadan hiçbir şey yapmak istemiyorum. İnsanlar içinde ihlâslı olmak ve onlardan gelene sabretmek daha efdal olanıdır ama bunu yapamadım yıllardır. O bakımdan tekrar denemek istemiyorum. Ne önerirsiniz?
Selamünaleyküm. Mü’min, farz olarak bulunması gereken yerler dışında kalbinin rahat etmediği yerde bulunmaz. Bulunmasına gerek de olmaz. Evde uzun süreli kalmalarınız sıkıntı olabilir. Bağlanarak değil de ara ara gidin, farklı mekânları ve grupları deneyin. Arı gibi olabilirsiniz. Uçun, gezin; çiçek görünce konun. Balınızı alın, kalkın. Böylesi daha iyidir.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.