Selamünaleyküm hocam.Müslümanlar olarak biz Allah’ın emirleri doğrultusunda dinimizi tavizsiz yaşama gayretindeyiz. Bu uğurda çoğu şeyden vazgeçip elimizi çekebiliyoruz. Yine aynı durumla karşılaşıldığında başka kardeşlerimiz (başka cemaatler) sahada kalmak adına taviz verme yoluyla hizmetlerine devam ediyorlar. Şu anda baktığımızda verilen tavizler çok büyük hizmetlerin belki de birçok kişinin İslam’la tanışmasına vesile oluyor. Biz ise çalışmalarımızda davetimizde çok pasif ve etkisiz kaldık. Bu durumu görüp değerlendirmek insanı umutsuzluğa ve kafa karışıklığına neden oluyor? Acaba yapılan taviz bir insanın daha İslam ile tanışmasına değmez mi gibi sorular geliyor akla! Bu durumu nasıl değerlendirmeliyiz?
Aleykümselam.Allah’ın dinine davet etmek, dinin yaşanması için gayret etmek elbette görevlerimizdendir. Ne var ki, öncelikli ve şartsız görevimiz kendimizi ateşten korumak olmalıdır. Yanarak yanmaktan kurtarmak olmaz. Bu bir hatadır. Ashabı kiramdan daha büyük hizmet ehli olmak, onlardan daha iyisini yapmak mümkün müdür? Bir zaman sonra da, başkalarının namaz kılabilmesi için namazı terk etmek, birilerinin oruç tutması için oruç tutmamak gibi bir safsata çıkabilir önümüze. Örneğimizi günümüzün Müslümanlarından alamayız. Ashabı kiram bizim örneğimizdir. Kendinizi yaşıtlarınızla kıyaslamayın. Başarıyı da rakamlarla ve görüntülerle ölçmeyin. Allah’ın rızasına ölçün ölçtüğünüzü. Peygamber aleyhisselamın Sünnet’ine uyabildiğimiz kadar, ashabı kirama benzeyebildiğimiz kadar iyi yoldayız demektir. Medyanın şirin gösterdiğine imrenirsek aldanmış olabiliriz. Doğru olan az olabilir. Az olması doğruluğunu değiştirmez. Altın azdır demir çoktur ama demir hep demirdir.