Sayın hocam, sık sık aklıma takılan ve vesvese durumuna gelen bir soru sormak istiyorum. Ben daha pek bilgim olmadan elime geçen dini bilgisayar programından dini bilgiler okudum. Tasavvufla ilgili olarak da çeşitli kitaplara baktım. Ekseriyet karşı çıkan, sert tutum takınan kimselerin kitaplarını okudum. İhya-ı ulumiddin kitabından da faydalandım. Ancak diğer yazıları okuyunca içimde bir çekinme oluştu. Bir fayda göremez oldum. Sizin yazı ve tarikat dersinizide izledim. Hocam veli ile tasavvuf erbabı ve ya şeyh aynı kişileri mi? Tasavvuf ruhi bir derinliğe kavuşmayı amaçlayan bir kurum mu? Allah’a yakınlık ruhi bir yakınlık mı yoksa iman duygusuyla gelen imani bir yakınlık mı? Tasavvuf şeyhleri aynı zamanda ruhban mı? Anladığım kadarıyla doğru olanıda var yanlış olanıda. Bir kimse ziyarete geldi. Tarikata gidelim demek istiyor. Konuşmasından anladığım kadarıyla Allah’ın kalbe girdiği gibi bir inanış söyledi. Veya kendi yanlış anladı. Hocam nefis tezkiyesi demek ruhi bir derinliğe sahip olup nefsin arzularını kontrol altına almak mıdır? Ben kendimce içimden hep günaha meyil geldiği için kendimce daraldığım için aklıma gelip duruyor. Ancak tarikatlardaki yanlış inanışlar nedeniyle geri durdum. Açıkçası kaçmak istiyorum ama kendimce zor durumda olduğumdan düşümdüm. Bu sorulara sıradan bir kimsenin anlayacağı şekilde bir cevap verebilirseniz sevinirim.2 – Hocam kazancında faiz gibi harama karışan akraba, komşudan çeşitli şeyler geliyor. Bu durumda karışımlarda öncelikli olan yememek mi yoksa yemek mi? Biz bunları varlıklı varlıksız konu komşuya versek onlar içinde mi haram olur?
Selamünaleyküm. Tek cümle ile durum şudur: Bu konuyu terk et. En az iki yıl bu konuyu düşünme, konuşma, yazma. Malının tamamına yakını haram olanların verdiğini yememek, sofrasına oturmamak gerekir. Haram karışmış olanların verdiği ise yenebilir.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.