Seni ve sevgini istiyorum Allahım "İZLEYİP AMİN DERMİYİZ"

ALLAH’A ÇOK GÜZEL BİR YAKARIŞ…CÜMLEMİZE NASİP ETSİNKALBİNDEN GELEN DUAAllah’ım mutlulugun sırrı olduğunu bilmiyordum.Gerçek mutluluk nedir bilmiyordum ben..Mutlulugun şifresini bilmiyordum ben.Var olduğun biliyor ve inanıyordum.Dua edildiğini biliyordum..Ama seni bu kadar yakından tanımıyordum ben.Şükür Rabbim Şükür Ben seni tanıdım..Sende buldum mutluluğu…Allah’ım! Sana inandım. Sadece inanmakla seni sevdiğimi zannederdim. Hiç de öyle değilmiş. İnanmak başka, inanıp yaşamak başkaymış.Bize hep böyle öğrettiler, inanıyor musun tamam.Allahı sevmek, Allah’a âşık olmak, Peygamberimizi sevmek, ehl-i beyti sevmek, sahâbeyi sevmek, onların yolunda yürümek.Nerde nerde. Hiç bilmiyordum. Sadece Allah’a inancım içinde avundum durdum.Darda kaldığım zaman, ellerimi Sana açtım.Yalvardım yalvardım; “Allahım yardım et” diye.Sen Rahmân’sın. Sen Rahîm’sin, dertlerimizin dermanısın.Senden yardım gelince de işim biter arkamı döner nefsimin isteği yolunda devam ederdim.Kendimi o gafletin içinde mutlu sanırdım. Dünya sanki benim gibiydi. Sanki bu dünyada devamlı yaşayacak biri gibiydim.Başıma bir hâl gelse yine sana yalvaracaktım, “Allahım bana yardım et” diye.Başımızda bulunan alile büyüklerimiz bize böyle öğrettiler. “Allahtan korkun namazınızı kılın. Orucunuzu tutun”Söyledikleri bu sözler güzeldi. Fakat Rabbimizden korktuğumuz için mi namaz kılmalıydık.Sevgi nerede mutluluk nerede.Rabbimiz bizden mutlu olmamızı istiyor.Hem dünyamızda hem ahiretimizde.Namaz islamın beş şartından biridir dediler.Bu ibadetler yeterli mi mutlu olmaya.Annemin babamın benden biraz farklımutlulukları vardı.Ama onlarda hiç yok yere bir anda kızıyor, bağrıyorlardı.O anda onların yerinde sanki bir başkası var gibiydi.Bazen de Allah dostlarından bahsederlerdi. “Biz evliyalar gibi olmayız” deyip Allaha dost olmanın kapısını kapatırlardı.Evimizin küçücük bir bahçesi vardı. Hemen gül fidanının yanına oturup, o gül kokuları içinde ellerimi yüzüme koyuyor, derin derin düşünüyordum.Duyardım, gül kokusunu Muhammed (A.S)’dan alırmış.Allah’ım! Muhammed (A.S)’ın gül kokusu üzerimize dökülsün güller misali.Ağaçlar çiçekler rengarek açmış, kuşlar cıvıl cıvıl ötüşüyor. Topraktan türlü türlü nimetler hep bizim için fışkırıyor.Allah öyle güzel yaratmış ki, herşey çok güzel. Herşey bizim emrimize verilmiş. Ya biz niçin olmalıydık. Biz de Allah için olmalıydık.İçimde bir boşluk hissediyordum. Ve bir gün içimde Rabbime olan gerçek sevgi infilak edecekti.Fakat şifreyi bilmiyordum.Günlerden bir gün Kur’an ışığında bir hakikati duyuyordum.Ruhumuzun Allaha ulaşmasını dilemek.Şu dünya hayatını yaşarken Allah’ın üzerimizeemanet olarak verdiği ruhumuzu Allaha teslim etmek, hidayete ermek ve Allaha dost olmak.Sadece dilek bizden olmalı, ulaştıracak olan Yüce Rabbimiz.Hem dünyamız hem ahiretmiz mutlu olacak.Gerçek sevgiye, gerçek mutluluğa bir kapı açılacak. İşte duam kalbimden şöyle geliyordu:“Ya Rabbi! Senden hep isteklerde bulunan şu kalbim, Sana artık şimdiye kadar hiç tatmadığı bir duyguyla geliyor.İşte şimdiye kadar Seni tanıyamamış, bilememiş olan bu kulun var ya, beni Sana götürecek Kur’ân ışığında bir davet işitti ve kapına gelip, Senden meded umdu.Bakışlarımı Sana çevirip gönlümü Sana yönelttim ve bu defa başka bir şey değil; hayır bu defa Senden, Sen olan Rabbim’den başka bir şey istemiyorum.Senden yalnız Seni istiyor ve bedenimde taşıdığım, Sana ait olan emanetimi, ruhumu ölmeden önce Sana ulaştırıp, Sana ermek istiyorum.Evet, Rabbim! Bana ne oluyor bilemiyorum ama; ne zaman dışarı çıksam, gözlerimi gökyüzünden ayıramıyor ve ne zaman da gece olsa, gökteki yıldızlar sanki beni Sana çağırıyor.Ve ruhum Sana ulaşmak için Sen, Sen diye çırpınıyor ve ben bir an önce Sana kavuşmak için can atıyorum.Evet Mevlâm! Ellerimi Sana açtım ve kalbimin ötelerinden gelen bir dilekle Sana nazla ve niyazla yalvarıyorum.Sana nazla ve niyazla yalvarıyorum Rabbim.Çünkü ruhumu Kendine ulaştıracağına Kur’ân ışığında öyle bir inandım ve Sana öylesine güvendim ki…Allah’ım! Çünkü Sen vaadetmişsin ve “Kim Bana ulaşmayı dilerse, O’nun ruhunu mutlaka Kendime ulaştırırım.” diyorsun.Ne olur beni de velî dostların gibi dostluğuna kabul et ve benim de ruhumu onlar gibi Sana ulaştır.Ve beni de onlar gibi ruhumla, fizik bedenimle, nefsimle ve irademle Sana teslim olanlardan eyle Ya Rabbi!Çünkü ben Seni seviyor ve Sana dost olmayı, ölmeden önce Sana kavuşmayı ve her halimle Sana kul olmayı diliyorum!”