Selamünaleyküm hocam. Nasıl başlasam nerden anlatsam bilemiyorum. 24 yaşındayım lise yıllarım namazsız oruçsuz flört gibi hiç bir manevi getirisi olmayan şeylerle geçti. 21 Yaşındayken düştü gönlüme İSLÂM aşkı. Namaza başladım, oruç tutmaya, tüm arkadaş ortamımı terk ettim. Çalıştığım yerde ibadetimi aksattığım için ayrıldım. İlk başlarda her şey çok güzeldi. Çok az çabaya karşılık, ALLAH (c.c.)’in Rahmetini, hep üzerimde hissediyordum. Hz. Peygamber (s.a.v.) rüyamda gördüm ve elini tutup yüzüne baktım. Resulullah dedim onun mutluluğunu bu satırları yazarken bile hissediyorum. Sonralarda artık eski huzuru çok az duyar oldum. Artık güzel rüyalar göremez oldum. Tövbeler ettim her gün her gece çok yalvardım bir kez daha görebilmek için Efendimi kaç yıl geçti hala gelmedi rüyalarıma. Sanki birden bire kapıdan kovulmuşum gibi
hisseder oldum. Eskisi gibi olmak istiyorum hatta çok özlüyorum ama olmuyor. Korkuyorum, ALLAH (c.c.), rahmet etti, bana beni bataklıktan kurtardı ben nankör olmak istemiyorum ahirette lütfettiğim manevi güzelliklere layık olamadın demesinden korkuyorum. Artık eskiden mutlu olduğum şeylerle mutlu olamıyorum. Eskiden Peygamberim (s.a.v.) adını duyduğumda kalbim heyecandan hoplardı. ALLAH (c.c.), dediğimde düşünürdüm kudretini içim üşürdü artık olmuyor hocam. Ne yaptıysam eski geri gelmiyor. Çok tövbe ettim. Sanırım bu güzellikler lütfedildikten sonra günah işledim ondan ama tövbe ettim ve gerçekten pişmanlık duydum. Ne yapmalıyım bir yol gösterin. Ben, ALLAH (c.c.)’in, razı olduğu bir kul olmak istiyorum ve bunu hissetmek de istiyorum. Vesselam. ALLAH (c.c.)’a, emanet olun.
Selamünaleyküm. Müminin hayatı böyledir; iner çıkar, yorulur, bunalır, terler, ezilir, üzülür ama yılmaz, usanmaz, bıkmaz; sonunda da kazanan olur.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.