Sahibimden yüz çevirmem…
Adalet ve faziletiyle tanınan Horasan Valisi Abdullah Bin Tahir’in yasakcıları evine dönmekte olan Hirat’lı bir demirciyi hırsız zanlısı olarak içeri atarlar.Hiratlı demieci suçsuzdu.namazlarını muntazam kılıyor ve ardından gözyaşlarıyla duaya yöneliyordu.“Ey mülkün Sahibi! Benim suçsuzluğumu sadece Sen biliyorsun’… Bana ancak Sen imdat edersin!…” ertesi gece vali rüyasında ,dört güçlü kişinin gelerek sarayını tahribe koyulduklarını gördü.tahtı tersine dödürülürken uyandı…. hemen abdest alıp iki rekat namaz kıldı tekrar uykuya daldı.Aynı hadiseyi tekrar yaşadı ve uykusundan fırladı.Üzerinde bir mazlumun ahı olduğunu anlamıştı.Derhal hapishane sorumlularını çağırttı,içerde suçsuz kimse olup olmadığını soruşturdu.Sorumlu “pek bilemem sıltanım,yalnız dün gece getirilen demirci,namaz ve dua kapılarını zorluyor.Ondan endişe ederim” dedi.Vali derhal demirciyi getirtip dinledi.Dururmu anladı.kendisinden özür dileyip bir torba gümüş akçe hediye etti.helallik istedi,ardından da her hangi bir sıkıntısı olursa kendisine gelmesini rica etti.Demirci “hakkımı helal ettim,hediyenizi de alıyorum.Allah kabul etsin.Fakat,sıkıntılarım için size gelemem” dedi.Vali,“niçin? diye sorunca. “Benim gibi bir garip için,senin gibi bir sultanın tahtını bir kaç defa tersine çeviren sahibimi bırakıp,başka kapıya sığınmam asla yakışık almaz.korkarım.” dedi.