Organ naklinin caizliği ile ilgili şu cevabınızı okudum: “Bir insanın öldükten sonrası için organlarını bağışlamasının caiz olduğuna dair muasır ulemanın görüşü vardır. Yaşayan bir insan ise ‘bedeninden parça veremez.’ şeklinde bir görüş ağırlıklıdır. “organlar beyin ölümü gerçekleşince, daha organlar çalışır halde iken anestezi ile alınıyor, dinimizde de beyin ölümü gerçekleşince mi ölmüş hükmüne varılıyor? Dünyada beyin ölümü gerçekleşti denilip hayata dönen vakalar var, ölüye saygı dinimizde var, yıkarken bile su sıcaklığı hayattaki insanların ki ile aynı olmasına dikkat ediliyor, henüz tam olarak ölmemiş bir insanın organları nasıl alınır? Bu beden bize emanetken bize ait olmayan organlarımızla nasıl bağış olur? Hem kişi buna razı olmasa bile ailesi buna karar verebiliyor, çok gerekli olmadığı halde sırf başka sebeplerle henüz tam ölmemiş insanın organları kesiliyor, yüzü koyun gibi yüzülüyor, buna cevaz var mı? Bu konu ile ilgi geniş açıklamalarınızı bekliyoruz, hatta bir pazar sohbetinde bu konuyu enine boyuna incelerseniz bizim de kafamızdaki bir çok soru vesilenizle açıklığa kavuşur.
Selamünaleyküm.
Duygusallıkla bakıldığında işi ‘koyun yüzmek’ şeklinde görebilirsiniz. İşe bir de bir insanın hayatının kurtulması gözüyle bakın, kendinizi öyle bir durumda hissedin.
Bu meseleler zaten ittifak edilmiş meseleler değildir. Cevapta da hissetmişsinizdir, görüşler arasında bir tercihe işaret edilmektedir. Ortada icma edilmiş bir durum yoktur. Allah, bizi kullarına muhtaç olmadan bu âlemden alsın diye dua edelim.