Selamünaleyküm değerli hocam, sizi birkaç gün önce okumaya başladım. Gelen sorular içinde o kadar çok kendimi buldum ki bazı cevaplarınızı gözyaşlarıyla okudum. Ve bende sizinle yaşadıklarımı paylaşmak fikrinizi almak istiyorum. Değerli hocam ben 27,eşim 29 yaşında 20 aylık evliyiz. Sevgili eşimle görücü usulü tanışıp evlendik. Evlenince kapandım, işçiydim işi de bıraktım. Evlilik sürecinde sıkıntılarımız kavgalarımız oluyor, eşimin bende beğenmediği, benim onu eleştirdiğim zamanlar oluyor. Ailelerimizden ayrı bir şehirde yaşıyoruz bugüne kadar onlara eşimle ilgili hiçbir sıkıntımı yansıtmadım tabi eşimde öyle sağ olsun bizim problemlerimiz ve biz çözeceğiz inşallah diyoruz. Hocam ben kapandım fakat namaz konusunda çok yanlışlardayım bir türlü düzenli kılmayı başaramıyorum hep başlayıp ara veriyorum, tekrar başlıyorum v.s. böyle olunca da galiba sıkıntıya düşüyoruz. Eşimde kılmıyor, birçok konuda çok hassasiyeti var onlarda biraz kıskançlıktan kaynaklanıyor galiba. Bizim çift olarak duanıza ihtiyacımız var lütfen bize dua edin. Birde hocam evliliğimiz ilk zamanlarında bu yana çocuk düşüncesini hiç benimsemedik. Aslında yaşam koşulları da etkili küçük bir ilçedeyiz geçici olarak, düşüncemiz merkeze ya da memleketimize dönünce çocuk planlamak fakat bu durumda beni rahatsız ediyor. Doğmamış her yavrunun kayıp olduğunu yazmışsınız cevaben bunu okuyunca vicdanım rahatsız oldu bir kaç gündür hep düşüncemde. Sizce bu konuda nasıl bir yol izlemeliyiz. Ben ev hanımıyım sadece eşime hizmet ediyorum evlenmeden önce çalışıyordum fakat asgari ücretle boşa zaman kaybı geliyordu. Eşimi tanıyınca hayatımda köklü değişiklikler yaptım tabi öncesinde yıpranmışlık vardı bu yüzden şimdiki hayatıma dört elle sarıldım ama dediğim gibi eksiğimiz çok bize yol gösterip dua eder misiniz? Allah sizden razı olsun hocam.
Selamünaleyküm. Sizi tebrik ederim. Tam bir ailesiniz ya da aile denen böyle bir şeydir. İnişler çıkışlar muhakkak olur, olacaktır. Asla dert etmeyin bunları. Sıkıntıları konuşabildiğiniz sürece mesele yok demektir. Kendinizi alfabeyi yeni öğrenen bir ilk okul öğrencisi gibi kabul edin din hususunda. Her gün bir adım kat etseniz kısa zamanda bütünü elinizde olur. Namaz da dâhil inşallah hepsini yapacaksınız. Önemli olan kişinin kendini takdir etmesidir. Siz kendi eksiğinizi bilip itiraf ettikçe durum düzelecektir. Çocuk konusunda tabii olmaya gayret edin. Yılmayın, sökülmeyin şeytanı yeneceksiniz biiznillah. Eşinize de selamlarımı iletiniz, iyi haberlerinizi beklerim.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.