Hocam, ben 18 yaşında bir genç kızım. Benim sıkıntılı bir hayatım var, sürekli keyifsizim ailevi sorunlarımın yükü ağır geliyor ve bir çok sorun daha üstüne eklenince katlanamaz oluyorum. İnançlı biriyim namazımı kılıyorum. Ama öyle anlar geliyor ki isyan edecek duruma geliyorum. Etrafımdaki insanların sürekli mutlu olması, ailelerinin çok düzgün olması, onların bu mutluluğunu görmek beni üzüyor. Benim sınavım bu diyorum ama dayanamıyorum hiç bir zaman mutlu olamayacakmışım gibi geliyor. İsyan etmek istemiyorum ama oluyor işte. Ben hep doğru insan olmaya çalışırken neden bütün üzüntüler beni buluyor? İnsanlar bu kadar mutluyken benimkisi haksızlık değil mi? Dualarınızı bekliyorum.
Selamünaleyküm. Tahsil durumunuz, günlük meşgaleniz, kardeş sayınız, evinizdeki idare sistemi, evlilikle ilgili planlarınız, okuma kültürünüz konusunda da bilgi verirseniz size daha yararlı cevap verebiliriz.