Hocam ben 4 yıllık evliyim. Allah’ıma binlerce kere şükürler olsun, çok huzurlu bir yuvam var. Eşim çok şükür inançlı biri. Hani diyoruz ya, dünyada huzur yoktur, huzur öbür dünyadadır. Şimdi ben mutlu huzurlu olunca günah mı oluyor acaba diye korkuyorum bazen. Ben kötü biri miyim acaba diyorum. Diğer taraftan da müslüman kardeşlerim geliyor aklıma. Savaş altında olan bir çok İslam ülkesinde eşini çocuğunu kaybeden kardeşlerim varken mutlu olmaya utanıyorum sanki. Onlar öyle olunca ben mutlu olursam günah oluyor sanıyorum hatta utanıyorum. İnsanın yuvasında huzurlu olması kötü bir şey mi? Siz diyorsunuz ya; asıl anne çocukları doğmadan onlar için dua biriktiren annedir. Kızımız ve iki oğlumuz için sizden dua bekliyorum. Allah razı olsun.
Selamünaleyküm. Hayat dört yıldan ibaret ise sizin sözleriniz doğru demektir; dört yıldır sıkıntı çekmemişsiniz, ‘eyvah’ diyebilirsiniz. Bekleyin, önünüzdeki hayatı bekleyin; imtihana hazır olun.
Elbette Rabbimizden musibet istemeyiz, nimetler içinde huzurlu bir hayat isteriz ama musibet gelince de sabrederiz.
Bizim hayatımız şu üçgen içinde gider: Nimet içinde olur, şükrederiz. Sıkıntı içinde olur, sabrederiz. Hata içinde olur, istiğfar ederiz.
Böyle yapmaya çalışın.
Dua eder, sizden de dua bekleriz.