Selamünaleyküm. Hocam her daim duacıyız inşallah. Rabbim sizi başımızdan eksik etmesin. Hocam insanlara tebliğ noktasında nasıl davranmamız gereklidir. Örneğin cuma namazında yaslanarak uyuyan kimseyi gördüğümde rencide olacak diye hiçbir şey demiyorum. Ama içim içimi de kemiriyor. Bu adama neden söylemedim diye. Veya bel kısmından avret mahalleri açılan kimseleri gördüğümdeki gibi. Örnekleri çoğaltabilir. Böyle durumlarda kendi ibadetlerimize mi bakmamız lazım yoksa onları uyarmamız bizlerin üzerine yük müdür? Selam ve dua ile.
Selamünaleyküm. Mü’minler, bir vücudun azaları gibidirler; bir yerdeki sızıyı her yerden hissetmek zorundadırlar. Bir mü’min kardeşin, hatasını görüp de onu hissetmemek bize ait bir tavır değildir. Şu kadar ki, daha ağır bir hataya mesela onun ‘boş ver’ demesine neden olacak davranışı da kabul etmeyiz. Duruma bakın, yararlı olacak zannederseniz nezaketle ikaz edin. Aksi takdirde susmayı yeğleyin. Siz niyetinizle ve samimiyetinizle kazanırsınız. Nefisleri kabartmadan, incitmeden ve kınamadan yapmak gerekiyor. En azından imamlara, böyle bir hata gördüğünüzü hatırlatarak onlara söyletebilirsiniz. Allah’a emanet olun.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.