Ben üniversite 1. sınıfta okuyan genç bir kardeşinizim. Hizmetleriniz için Allah sizden razı olsun. Arkadaşlarım arasında dini bir mesele açıldığında İslam dininin güzelliklerini, neden bu dinin hak din olduğunu kendimce anlatmaya çalışıyorum. Lakin tek başıma kaldığım zaman aklımda onlarca soru işareti oluşuyor. Bazen dua ediyorum, içimden bir ses “sen daha hak dinde olduğundan emin değilsin, bir de duanın kabulünü mü bekliyorsun” diye bana sesleniyor. Aklım ile deliller sunsam bile vicdanımla tek başıma kaldığımda kalbimin mutmain olmadığını hissediyorum. Sanki ben kalbimle Allah’a ulaşamıyorum gibi geliyor. Tek teselli olarak da Hz. İbrahim aleyhisselamın Rabbimiz ile konuşmasında “inandım, ama kalbimin mutmain olması için” demesi beni rahatlatıyor. Bu konuda şeytanı ve vesveseleri nasıl yenebilirim?
Dolu olmayan kabtan taşma beklenemez. Siz önce kendinizi yetiştirmeyi becermelisiniz. Dolu dolu bir din bilgisi sahibi olmayı hedefleyin. Bunun için uğraşın. İnsanları ikna etmek gibi engin bir hedefi de küçümsemeyin. Ne iknayı bitirebilirsiniz ne de sizin gücünüz o denli sınırsız denebilecek çapta olur. Haddinizi bilerek iş yapın. Kalbinize gelen vesveselere de aldırmayın. Onlar fırtınalardaki şimşekler gibidir, gelir geçer. Birine takılıp kalırsanız kendinizi helake sürüklersiniz.