Sayın hocam ben imam hatibim. Hocam benim sıkıntım sesimin güzel ve etkileyici olmaması. Okumalarım anlaşılır ve net fakat ses güzelliği yok. Bu yüzden de ikinci dereceye itilmiş hissine kapılıyorum. Sesim güzel olmayınca haliyle makam da yapamıyorum, zaten güzel olmayan sesle makam yapmanın da bir anlamı yok. Fakat üzerimdeki o baskı yok mu hocam, beni çok zorluyor. Köyde görev yapıyorum, ara sıra cemaat dahi güzel ses konusunu açıyor ve beni kendilerince eleştirmeye çalışıyorlar. Hitabetim güzeldir, ses tonum da hitabete yatkındır, tek sıkıntım makamlı Kur’an-ı Kerim okuyamamak. Müftü bey toplantıda aşır okuttu. Okumama ‘biz bunu böyle kabul ediyoruz hocam fakat makam öğrenin. Allah kimine ses verir ilim vermez kimine de ilim verir ses vermez’ deyince ben iyiden iyiye soğudum. Ben ve benim durumumda olanlar için ne önerirsiniz? Sırf bu yüzden ileride görev değiştirmeyi düşünüyorum, ne dersiniz?
Ben senin yerinde olsam, Rabbim beni nasıl yarattı ise ona öyle razı olurdum ki, bir bahçede ot olsam bile dert etmezdim. Sesin güzel olsa ne olur olmasa ne olur? Bunun nedeni dolu olmayan bir hayatın sahibi olmak olabilir. Kendinize iş üretin, size Rabbiniz ne verdi ise onu ihya edin. Sizdekini başkasına vermeyin, başkasınınkini sizin görmeyin. Hayat böyle yaşanır, gerisi sefalettir.