Hocam, komşumuz hafız olan kızlarını evlilik için bana münasip görüp teklif ettiler. Kızlarının da beni gördüğünü, benle ilgili olumlu düşündüğünü söylediler. Biz görüştük ve birbirimizi beğendik. Ama kızın dedesi 1-2 ay önce camide benim samimi olduğum hafız bir abiye yine kızlarını teklif etmiş ve bu abinin annesi kızı, dedesinin evinde görmüş beğenmiş. Kızın amcası camiye gelip bu abiye baktı ve olumsuz yönde karar verdi. Kız ise fiziki durum, yaş farkı gibi nedenlerden beğenmediğini ve istemediğini söylemiş ve erkek tarafı ikinci kez gitmişler, kız yine istememiş. Evlilik görüşmesi dahi olmadan dedesi de ailesi de bu meseleyi kapatmış ve karşı tarafa bildirmiş. Sonra bunlar Israr edince babannesi kızın okulu var, ana babası var gidin onlara sorun diyerek kırmadan olayı kapatmak istemiş ayıp olmasın diye. Ama kız istemediğini söylemiş. Daha sonra bana söylediklerinde ben de edeben bu abiye gidip bu durumu anlattım ve niyetimi söyledim. O da bana biz tekrar gidecektik sen olmayacağını mı sandın dedi ve Efendimiz’in “Bir kimse din kardeşinin satışı üzerine satış yapmasın. Dîn kardeşinin talip olduğunu kıza talip olmasın. Ancak din kardeşi vazgeçerse veya kendisine izin verirse o başka.” hadisine dayandırarak, Kur’an’a ve sünnete uymadığımı, kendisinden izin almam gerektiğini ve ahirette bunun vebali olduğunu, bir ömür boyu vicdan azabı çekeceğimi söyleyerek benim vicdanımla oynadı. Hocam burada Kur’an’a, sünnete uymayan bir durum var mı? Kız tarafının onları reddedip, bana talip olma durumunda olsa bile yine de bu hadise uymama durumu oluyor mu? Ben böyle bir durumda yine de beklemem ya da izin almam mı gerekirdi?
Selamünaleyküm. Siz böyle bir gelişmeden haberdar değilken bunlar oldu ise sizin bir vebaliniz olmaz. Kız yok dedikten sonra siz teklif etti iseniz yine vebaliniz olmaz.Sizin izahınızdan anlaşılan, sizin bir kastınız olmamıştır. Arkadaşın size okuduğu hadise de inşaallah muhatap değilsiniz.