Hiç evlenemeyeceğim ve hep yalnız kalacağım fikri aklımdan çıkmıyor, ne yapmalıyım?
Ben 25 yaşında bekâr bir bayanım. Kendimi bildim bileli yalnızım, Allah haramlardan korusun. Buna da üzülüyorum az da olsa ama içimdeki süregelen ‘Allah beni yalnız yarattı’ hissiyati kadar değil. Her yaşımda bu hissiyatım vardı. Hatta karşı cinsle iş gereği de olsa konuşurken hocam, mesela yaşıtım olan biriyle, hiç enerji olmuyor bende. Yani bu kısmetim değil diyebiliyorum. Değişik bir durum. 25 yaş evlilik için son yaş değil, diyeceksiniz belki, haklısınız lakin öyle hissediyorum ve sebebini bilmiyorum. Gaybi Allah bilir ama çok üzülüyorum böyle düşünüp hiç evlenemeyeceğimi, çocuklarım olmayacağını düşününce.
Yanlış düşünüyorsunuz, vakti geldiğinde sizi mutlu edecek bir evlilik on yıl sonra da olsa meçhul acele bir evlilikten daha hayırlıdır. Kendinizi boşlukta tutmayın, okuyun, yazın ama gününüzü doldurun.