Sayın hocam. Ben yeni atanmış ve atandıktan sonra büyük günah işlemiş bir din kültürü öğretmeniyim. 2-3 yıl depresyon tedavisi gördüm, geçmişte zor zamanlarım oldu. Biriyle evlenmek istedim, ailem şiddetle karşı çıktı. Ben de onları üzmemek adına vazgeçtim ancak benim rahatsızlığım arttı. Manif depresif bozukluk döneminde, yeni atandığım sıralarda biri çıktı karşıma. Durumumu biliyordu birine gönül verdiğimi ve hastalığımı nasıl oldu nasıl yapabildim bilmiyorum erkeklerle tokalaşmaktan kaçınırdım günah olur diye ancak o kişiyle günaha battım üstelik sevmediğim hatta tiksinti duyduğum biri. Şimdi çok kötüyüm çok pişmanım her günüm tövbe ile geçiyor. Allah’ın azabından çok korkuyorum. Öte yandan yaşadıklarım beni bu hale getirdi tek sorumlu ben miyim diyorum. Artık ilaç da içemiyorum dokunduğu için. Çok çaresizim kendimi yaptığım işe layık görmüyorum istifa bile edemiyorum çevremin lafından çekindiğim için size sorum benim gibi kötü günahkâr bir insanın yaptığı işten aldığı para helal midir? Din kültürü öğretmeni ama kendime faydam yok, başkalarına ne verebilirim diyorum. Çocukları çok seviyorum onlar da beni ama ben öğrencilerime layık biri olamadım öbür dünyada yüzüme tükürmezler mi? Çok utanıyorum herkesten. En çok da Rabbimden, sizce istifa mı etmeliyim? Ya da işime devam edersem aldığım para helal midir? Benim bu hâle gelmemde ailemin de katkısı var durumumu bilerek bana yaklaşan o insanın da, onlar vebalde değiller mi? Ne intihar edebildim ne istifa. Gözümün yaşı durmuyor bir türlü, mezara girene kadar da durmayacak.
Selamünaleyküm. İstifa da etmeyin, geçmişi de karıştırmayın. Yarına hazırlanın. Geçmişin çöplüğünü karıştırmayın. Elinizde olmayan ya da yerine getiremeyeceğiniz günleri unutun. O günleri unutun, yarına koşun. Allah Teâlâ da size yardım eder o zaman. Daha rahat edersiniz. Kitap okuyun, derslerinize özel hazırlık yapın. Kitapla arkadaş olun rahat edersiniz.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.