Esselamü aleyküm hocam, ben üniversite 2. sınıfta okuyan bir öğrenciyim. Evlilik hususunda bir sorum olacak: Hocam, uzun süredir sizin tavsiyelerinizi dinliyoruz, okuyoruz. Evlilik konusunda işin aşın bahane edilmemesi gerektiğini biliyoruz. Ancak, günümüzün şartları karşısında bu bilgimizle nasıl amel edeceğimizi, bu bilgiyi nasıl kuvveden pratik hayata aktarabileceğimizi bilmiyoruz. Yani, hem okuyup hem çalışmamız mı gerekiyor? Yoksa okulu bırakıp gerekirse bu yolda sıkıntıları da göze alarak işe mi atılmamız gerekiyor? Ya da babamızı bize bakması konusunda ikna mı etmeliyiz? Elbette Allah’a güveniyoruz. Ancak kul olarak ne yapmamız gerekir? Nasıl bir yol izlemeliyiz? Bu soru benim kafamda olduğu gibi arkadaşlarımı da meşgul ediyor. Bunun bir çözümünü arıyoruz. Bu sorunun elbette tam bir cevabı olmayabilir. Her kişinin kendine göre yapması gereken bir mücadele olabilir. Ancak bu konuda nelerin yapılabileceği ile ilgili fikirlerinizi bekliyoruz. Allah’a emanet olun.
Selamünaleyküm. Evliliğin iki boyutu var. Biri, sizin eşinizle yaşamanız için gereken ekonomik miktar. Bir de sizin eşinizle yaşadığınızı çevrenize ispat etmek için harcamanız gereken miktar. İkisi arasındaki farkı incelediğinizde, birincisinin küçük bir imkânla gerçekleşebileceğini görürsünüz. Yapacağınız evlilik eğer, birincisi ise birkaç bursla bile bu sorunu çözersiniz. İkincisi ise zaten evliliğiniz gereği yoktur. Siz kendiniz için evlenmiyorsunuz demektir. Büyütmeyin korkutmayın. Okulu da bırakmanız gerekmiyor, insanların ne diyeceğini bırakın yeter.