Hocam, ben biriyle evlilik niyetiyle görüşmeye başladım. O dönemde üniversite 1. sınıftaydım. Çok ciddi bir niyetle görüştüğüm için aileme aktardım. Ailem dinledi, olgun tepkiler verdi ilk başta. Biz 2. sınıfın yazı olarak evlilik düşünüyorduk. Ailem bunu 3. yazına taşıdı ve söz verdi. Sabrettik, dayandık. Bizim için çok zor oldu ama elimizden geldiğince günaha girmemek için çaba sarf ettik. Sonrasında zaman yaklaşınca süreç gelişiyordu. Annemle annesi tanıştı vs. derken artık isteme olayı gerçekleşecekti ki babam sözünden döndü. Okul bitmeden olmaz, çevredekiler ne der, dedi. Babama durumu anlatmaya çalıştım. Anlamak istemedi. Günaha girmemek konusunda ne kadar çaba sarf ettiğimizi, ne kadar yıprandığımızı anlayamadılar. Bir dönem ayrılık süreci yaşadık. Askere gitti, geldi. Yıprandığımızdan ve işin uzamasından kaynaklanan nedenlere rağmen bir kere daha deneme kararı aldık. Şimdi de tam her şey yoluna girdi diyordum bu defa görüştüğüm kişi benim aradığım kişi sen olmayabilirsin, seninki de ben olmayabilirim dedi. Sonuçta evlilik öncesi bir süreçte kendimi tam olarak tanıtmadım, rahat davranmadım, süreç de bu kadar uzayınca acaba artık sağlıklı düşünemiyor muyuz diye bakmadan edemiyorum. Bu olaya nasıl yaklaşmam gerekiyor? Uzaması gerçekten bizim için hayır mı, gerçekten uymuyor olabilir miyiz? Yoksa şeytan hayırlı bir iş olduğu için içimize şüphe mi koyuyor? Uyuşmadığımızı o tatsız olaylardan sonra fark etmiş olabilir mi? Yoksa ilk dönemdeki hisler bir insanın evliliğe ilk adımı için yeterli mi? Kafası karışık olduğu için mi böyle davranıyor? Benim rahat olmayan tavrım doğru mu?
Evlilik baştan sona kadar bir imtihandır. Mü’min bir insanın evlilik kadar yaygın ve hayat boyu süren bir ikinci imtihanı neredeyse yoktur. Bu nedenle evliliği basit bir zevk tatmini, sosyal bir ihtiyaç olarak görmekte hata ederiz: O bir imtihandır. Bu imtihana hazırlanırken ve onu yaşarken şeytanın tuzağına düşecek ağlara dikkat etmeye mecburuz. Bu nedenle size böyle bir evlilik başlangıcı yapmamanızı tavsiye ederim. Yıllar sora bu sıkıntılar tekrar karşınıza çıkar. Son kere olmak üzere görüşün, netleştirin ve ya bitirip ayrılın ya da düzeltip devam edin. Ama anlattıklarınızdan anladığım, bitirmenizin daha hayırlı olacağıdır. İstihare de yapmanızda fayda vardır. Allah’a emanet olun.