Benim başımda boşanma gibi bir lanetli bir hal var. Ben 19 yaşında teyzemin kızıyla evlendim. Allah kalbimi biliyor. Birincisi sevdim ikincisi de annem böbrek nakli oldu. Ona ev işlerinde yardımcı olur, yabancı değil, anneme, babama, bana bakar, biz de onu el üstünde tutarız, aynı evde mutlu mesut yaşarız diye evlendim. O zaman benim başka kardeşim yoktu. Aynı evde oturma planı yaptık o da kabul etti. Sonradan ablamın başına boşanma gibi bir bela geldi. Bizde: “Üst kattaki çatı katını yaptıralım, oraya geçelim.” dedik. O arada ben de askere gittim, geldim. Eşim de kabul ediyordu, yukarı katta oturmayı. Ben askerden geldiğimde ne olduysa oldu eşim annemle huzursuzluk çıkardı. Babamla o arada biz de elimizdeki avucumuzda ne varsa sattık savurduk, ev aldık. Babam dedi ki: “Ben evimde huzur isterim, ister o eve gidin isterseniz yukarıya taşının.” Ben yukarı dedim, eşim o ev dedi. Sonradan ikna oldu yukarıya taşınacaktık. Geçen Ramazan bayramı ben eşimi annesinin yanına Ankara’ya götürdüm tatil için. Orada annesi yani kaynanam, kayınbabam, eşimin abisi hepsi birden ayrı eve taşının diye üstüme geldiler. Ben, benim evimin içine siz karışmayın, biz kendimiz hallederiz dedikçe onlar yok biz karışırız dediler. Araya çok laf soktular. Ben de onlar da seslerimizi yükselttik. Ben eşime: “Geliyorsan benimle çık gel gelmiyorsan daha da gelme.” dedim. O ses çıkarmadı. Annesi hemen ardından araya girip “Göndermiyorum kızımı.” dedi. Ondan sonra hepsi benim üstüme yürüdüler, vurdular. Bana çatal çektiler, çıktım geldim ben de. Ben evime geldiğim gün, babam aradı ben geleyim gelinimi getireyim diye. “Yok, sen gelme.” dediler. Sonradan işi hep yokuşa sürdüler. Hocam ben geldiğimde tamam, evimizi ayıralım diye aradım. Onlar işi gene yokuşa sürüp benim ayaklarına gidip özür dilememi istediler. Ben de “Ayağınıza gelirim ama özür dilemem, eşimi alır ayrı evime geçerim.” dedim, kabul etmediler. Dört kez getirmek için farklı zamanlarda aradım ama onlar hâlâ yaptıklarının yanlış olduğunu anlamamışlardı. Eşim zaten evde neyi var neyi yok toplamış valizine koymuş. Lise diplomasına kadar valizine koymuş. Yani boşanmak için hazırlıklı gitmiş oraya. Ben en son aradığımda ona 24 saat mühlet verdim. “Gelirsen her şeyi unuturum yeni bir sayfa açarım.” dedim. “24 saat içinde ya gel ya da telefon et bana ben gelip seni alayım.” dedim. Gelmezsen benden boşsun dedim. Aradan 1 hafta geçti, ne ses var ne bir şey. Bugün babam aradı geleyim getireyim evini ayırayım diye. Kaynanam daha hâlâ “Geleceksiniz, ailecek özür dileyeceksiniz. Ben geleceğim o eve eşyalarını seçeceğiz anca öyle gönderirim kızımı.” diyor. Yani hocam benim annemi, babamı silmemi istiyor. Ben de eşimden artık soğudum. Gelse de huzur bulacağıma inanmıyorum. 2 yaşında da bir çocuğum var. Ben ne zaman getirmek istesem onlar işi yokuşa sürdü. Ben kendimden vebal kalktığını düşünüyorum.
Selamünaleyküm. Böyle bir gelişme ileriki dönemde de sıkıntı oluşturacak. İki ailenin dışında başka bir aileyi hakem yapın. İki taraf da hakeme razı olsun. Değilse sizin bir arada olmanız zordur.