Bazen aklıma komik espriler geliyor ve insanlara söylemek geçiyor içimden güleceklerini düşünerek fakat daha sonra boş söz olur diye söylemiyorum. Bu yaptığım doğru bir şey midir? Sahabe efendilerimizden de komik sözler söyleyenlerin olduğunu duymuştum, K’ab bin Malik gibi. Ne önerirsiniz?
Mü’min insan, yeri geldiğinde espri yapar, güler/güldürür ama bunu seviyeli bir şekilde yapar, yerinde yapar, adamına göre yapar. Sıkıntılı olan yersiz zamansız ve ölçüsüz iş yapmaktır. Ashabı kiramı bu konuda örnek göstermede uygun bir iş yapmış olmayız. Hangi büyük işlerin arasında hangi esprileri yapmışlardı ona dikkat etmeliyiz. Siz, mevcut sıkıntınızın bir psikolojik nedene dayanıp dayanmadığını araştırın. Öyle değilse bir sıkıntı yoktur. Allah yardımcımız olsun.