Selamünaleyküm Hocam. Allah sizden razı olsun. Her zaman dua ediyorum size ışık tuttuğunuz ve bana hep yol gösterdiğiniz için. Hocam eşim sürekli ablaları, ablalarının çocukları ve ağabeyleriyle vakit geçirip bizi ikinci plana atıyor. Yeğeni üniversite sınavına girecek onu bile biz de çalışmaya zorluyor. Benim fikrimi almıyor bile. Onlar örf diyor, adet diyor onlar dedi diye haram olsa bile yapmak zorunda hissediyor kendini. Ben uyarıyorum, anlatıyorum, bu defa evde kırılmadık bir şey kalmıyor, bağırıyor, hakir görüyor ve yaptığı şeyleri haklı görüp beni her zaman haksız görüyor. Bizim anlaşamadığımız konu yok ama ablaları, ağabeyleri bir şey dese onların lafıyla beni hep itiyor. Ne yapmalı bilmiyorum. Kimseden akıl almaz, kendi aklı yetiyormuş biri akıl verince küfrediyor kendine ve kapıyı kapatıp gidiyor. Ben ne yapmalıyım?
Aleykümselâm. Bazı yörelerimizde bu sözünü ettiğiniz kültür hâkimdir. Ne yazık ki böyle insanlarla bir noktada anlaşmak da mümkün değildir. Sizin evinize ailenizden olmayanları almamak dinen hakkınızdır ama bu kararınız sizin ailenize mal olacaksa elbette iyi düşünmeniz gerekmektedir. Size sabır tavsiye ederiz. Bir de bu durumu aile büyüklerinizle istişare ile çözmeniz sizi daha az yoracaktır. Allah yardımcınız olsun.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.