Yaklaşık iki senedir evliyim, elhamdülillah. Evliliğin başından beri eşimin birçok yalanını yakaladım, çoğu zaman onu utandırmamak için bir şey söylemedim, bazen dayanamayıp sordum ve sorunu çözmeye çalıştım. Söylediği hiçbir yalanın gerekçesi yok, hastalık olmuş sanki. Ona hiçbir güvenim yok, ne yaparsa yapsın, ne söylerse söylesin kendi kendime, ‘acaba şimdi ne yalan söyledi’ diyerek -doğru söylemiş olsa bile- yalanını arıyorum ve aramızda sürekli böyle bir anlaşmazlık oluşuyor. Ne yaptıysam yalan söylemeyi bırakmadı. Bir bayan olarak ne yapacağımı bilmiyorum.
Bu mantıkla devam ederseniz evliliğinizi ateş çemberine almış olursunuz. İki yönden mücadele edeceksiniz. Birincisi, eşinizi eğitecek bir arkadaş çevresi oluşturacaksınız. Ona nasihatler etmeye devam edeceksiniz. İbadetlerini yerine getirmesini, böylece de Allah korkusunu içine yerleştirmesini sağlamaya çalışacaksınız. İkincisi de siz, bir gözünüzü ve bir kulağınızı kullanmayacaksınız. Bunun daha ötesini ararsanız kendi ateşinize yakıt ilave edersiniz.