Hocam ben 3 yıllık evliyim ve 1 yaşında da oğlum var. Evlenmeden öncesinde şu an düşündüğümün tam tersi düşüncelerdeydim. Namazı cumadan cumaya kılan biriydim. Şimdi elhamdülillah beş vakit namazı kaçırmadan kılmaya çalışıyorum. Her gün tefsir ve hadis kitapları okuyor, aynı zamanda da sizin ve hak yolda insanlara doğru cevaplar veren fıkıh âlimlerinin sohbet videolarını izliyor ve yazılarını okuyorum. İlim öğrenmek ve ahiretim için gerekli işler yapmak hayatımın ana prensibi oldu. Ancak eşim de tam aksine sadece dünyalık işler yapan, ailesinden hiçbir dini eğitim ve öğretim almadığı halde benim ona anlatmama da müsaade etmeyen bir tavır içinde olduğu için ister istemez evladım için kaygılanıyorum hocam -Allah affetsin-. Her gün, her vakit dua ediyorum eşimin hidayeti için ama eşim (haşa) Allah’ın rahmetini ve merhametini sorgular tavırlara girince de ne yapacağımı bilmez bir hale giriyorum. Anlatmaya çalışıyorum, dinlemiyor. Benim okumama ve araştırmama kızıp bağırıyor. Ben istiyorum ki o da benimle birlikte namaz kılsın okusun ama…Yaşadığımız ülke kanunları kadını her ne olursa olsun haklı gördüğü için, herhangi bir konuda tartıştığımızda ‘senden korkmuyorum, elinden geleni ardına koyma, hadi vur cesaretin varsa’ gibi söylemlere giriyor. Allah’ım beni eşimle imtihan ediyor, bunu biliyorum. Rabbim ve evladım için sabrediyorum hocam ama nereye kadar sabrederim bilmiyorum. Bana bir yol gösterirseniz sevinirim.
Siz onunla ilgilendikçe o kendini naza aldığına göre siz şimdilik kendinizi geliştirmeye bakın. Onunla özellikle bu konularda ilgilenmeyin. Aranızdaki muhabbet arttıkça sizin etkiniz de artabilir ama bu mantıkla onu kendinizden itmiş oluyorsunuz. Bir de böylesini deneyin.