Sayın hocam, 34 yaşındayım, 5 yıldır evliyim. Eşimle oturup beş dakika sohbet edemiyoruz, her an patlayacak bir balon gibi. Sohbet anında bir kelimeden dolayı agresifleşiyor, kalp kırıcı oluyor. Kocasına el bile kaldırıyor ama ben şeytanın bizi izlediğini ve kahkahalarla güldüğünü bildiğim için alttan alıyorum, ama hep ben alttan almaktan bıktım. Başka bir odaya geçiyorum, olmadı evden çıkıyorum bir iki saat. Ben eşim için ailemi karşıma aldım evlenirken ama şimdi hazıra kondun gibi kelimeler sarf ediyor. Bir erkeğin kaldıramayacağı kelimeler, evden kovmalar, küfürler… Artık dayanılacak hal kalmadı. Üstüne kadınlık vazifesini yerine getirmiyor, doktora da gitmiyor, ben ailemi karşıma aldığım için hep içimde bunlar ama her insanın bir sınırı olduğu gibi benim de var ve sınırı geçtik. 4 yaşında bir oğlumuz var, onun hatırına, babasız ya da anasız büyümesin diye sabrediyorum ama sabır da peygamber sabrı değil! Bana ne tavsiye edersiniz hocam?
Selamünaleyküm. Büyüğünüz durumundaki insanlarla istişareler edin. Size ne tavsiye ettiklerine bakın. Sizin kendi hatalarınız olabilir, kendinizi göremiyorsunuzdur, onlar size bir yön versinler ona göre hareket edin.