Bir ikiz olmak üzere üç çocuğumuz var. Hanım, çocukların bakımıyla sıkıntılı zamanlar geçirdi, geçiriyor. Ben de işim gereği çok seyahat ettiğimden dolayı eşime çok yardımcı olamıyorum. Bu sebeple eşim artık çocuk doğurmak istemiyor. Bu yüzden benim korunmamı istiyor ve böyle yapıyoruz. Ama bu durumdan rahatsızım. Eşime, korunmamız gerekmediğini, Rabbimiz bize çocuk dilemediyse zaten olmayacağını söylüyorum. Diğer taraftan Allah’ın murad ettiği yolu bir şekilde kapatıyor gibi oluyoruz. Bu sabah eşimle yine konuştum ama artık çocuk bakamam diyor. Bu konuyu çözebilmem için tavsiyeleriniz nelerdir?
Selamünaleyküm. Bu konuda kendinizi tek haklı gibi görmemelisiniz. Bir kere eşinizi çocuk büyütmede yalnız bırakmakta haksızlık ettiğinizi düşünün. Ona önce psikolojik destek sağladıktan sonra yani yanında olduğunuzu hissettirdikten sonra sözünü ettiğiniz dini konuları anlatmanızın yararı olur. Kadıncağızı dini hassasiyetlerle yüzyüze bırakıp kendinizi evin dışında bulunuyorsanız ortada haksızlık var demektir. Dedikleriniz doğrudur ama bunların uygun yerde ve uygun kişilere söylenip söylenmediği de önemli değil midir? Helal yöntemlerle korunmanın sakıncası yoktur.