28 yaşındayım, gurbetçiyim, dulum, öksüz ve yetimim, 2 buçuk yaşında bir kızım,7 aylık bir oğlum var. Eşimi 6 aylık hamileyken izine gittiğimizde ani gelişmelerle kan kanserinden arife günü kaybettim. Eşim de öksüz ve yetimdi. Arkamda duran güçlü bir ailem yok, kimsem yok doğru düzgün hiçbir işim gücüm rast gitmiyor. Sohbetlerinizi dinliyorum. Elhamdülillah yanan yüreğime bir parça su serpiyorsunuz. Terapi gibi geliyorsunuz bana. Neye elimi atsam elimde kalıyor. Yakında bastığım topraklar kuruyacak. Namazında niyazında bir insanım. Her şeyin böyle üst üste gelmesi sizce de normal mi hocam?
Selamünaleyküm. Çok normaldir, iyidir de; neden merak ediyorsunuz, Rabbiniz var ve siz O’nun kulusunuz. Salın kendinizi O’na. Ondan sonra bastığınız toprak bile kurusun, endişelenmeyin. Kaç günlük dünya ki bu dünya? Yarın, cennetlerde bu sıkıntılarınızın sizi mutlu edeceğini bilin. Salın kendinizi Allah’ın rahmetine, gam etmeyin gerisini. Dertlere alışarak yaşayın. Dertlerden daha üstün olmayı bilin. Bakışınız böyle olsun rahat edersiniz. Yavrunuza sahip çıkın. Allah’a emanet olun. Allah kalbinize huzur, işinize bereket versin. Yavrularınız salihlerden olsun.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.