Selamünaleyküm hocam. Ben 27 yaşındayım 2011 Temmuz ayında sözlendim, ağustosta askere gittim ve 2012 Ocakta geldim. Mayıs ayında nişanım oldu ve 1 hafta sonra ayrıldık o kadar kötü haldeyim ki anlatamıyorum 4 ay oldu ama hala aynıyım ümitsiz amaçsız yaşıyorum mutlu değilim. Çok sevdim şimdi ise kimseyi düşünemiyorum. Nişandan önce boş laflarım olmuştu bu boş laflarımı dikkate alarak ailesine anlatınca kendimi ifade edemedim boş yere söylediğim laflar benim kaderim mi oldu? Ne yapacağım bilmiyorum ölmeyi bile düşünüyorum artık kendimden utanıyorum. Diyorum ki neden söyledim böyle boş laflar ne yapmalıyım çaresizim bir daha nasıl seveceğim. Mümkünü bile yok bir daha sevmek aklımdan geçmiyor. Ne yapsam boş nefes bile alamıyorum onu düşünüyorum vicdanım sızlıyor perişanım.
Selamünaleyküm. Mü’min insanın hayatı değerlidir. Bir insanın peşinden bu kadar bağımlılık hiç doğru değildir. Ayağınızı yere basın ve Allah sizi, erkenden kurtardığı için de şükredin.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.