Kayseri’nin 35 hane olan bir köyünde 1 yıldır imam hatip olarak görev yapmaktayım. Köy ahalisi camiye sadece cuma namazına geliyorlar, kandil geceleri bile gelen olmuyor. Hatta cuma namazında görmediğim erkek sayısı 30 kişidir. Vakit namazlarına gelin, diye ikazda bulunuyorum, bizim hayvanlar var sende hayvan yok, rahat rahat konuş tabi, diyorlar. Ebu Salebe’yi anlatıyorum aklıma geldikçe. Bu durumdan rahatsız oldum. Ramazandan önceki 3 kandilde hanımımla birlikte ikram edilecek bir şeyler hazırlayarak ve namaz ile ilgili ayet ve hadislerin olduğu bir zarf yazarak tüm evlere ziyarette bulunduk ama değişen bir şey olmadı ve köyün yarısı yarısına küs hocam; iki grup olmuş köy, bir grup camiye geliyor diğeri cuma dâhil camiye hiç gelmiyor. Küslükle namazın bir önemi olmadığını söylediğim halde etkisi olmuyor. Hocam, içim rahat değil. Köydeki camiden, namazdan uzaklaşmışlığın ve küslüğün önüne nasıl geçebilirim?
Selamünaleyküm. Bir yıl, sonuç almak için erken kabul edilebilir. Biraz daha sabırlı olmalısın. Bir de şunu bilmende yarar var: Yaşadığımız toprakların gerçeği budur maalesef. Sen bir bölümünün Cuma namazına geldiğine şükret, bu arada onları da kaybetmemeye çalış. Asla köylülerin aralarındaki sorunlara müdahale etme. Tek başına aralarını bulmayı beceremezsin. Resmi makamlardan biri ile beraber olmadıkça sen karışma onların sorunlarına. O köyde de uzun süre kalmamayı düşün. Mecburi görevin bitince başka bir köye geç.
Bu arada kitap okumak, ezber yapmak için köy fırsatını çok iyi değerlendir. Ömür boyu kârın olur ezberlediklerin.