Selamünaleyküm hocam. Eşimle 6 yıllık evliyiz çocuğumuz yok. Allah kabul etsin namazın da niyazımdayım. Önceden öyle değildi. Eşimle problemlerimiz çok. Bana karşı çok kaba kırıcı sürekli eskiyi eski problemleri açıyor beni bunaltıyor beni çabuk gözden çıkarıyor. Çocuk gibi küsüyor. Hep ben gönlünü alıyorum. Affedersiniz dul kadın gibiyim. Namazını kılıyordu bıraktı dinimizin gerekenlerini hiç yapmıyor. Ailemin yanına gitsem dini duyguları yoğun yaşayan ailem yok. Onlara kapılıp giderim diye korkuyorum. Eşim de buradan bunaltıyor. Çok kötü durumdayım derdimi kimseye açamıyorum. Eşim çocuk olmuyor diye isyan boyutunda bende dua et diyorum ama anlamıyor. Yani bu evlilik nereye kadar böyle gidecek. 6 senedir aynı ailemin yanına da gidemiyorum. Ne olur hocam bir yol gösterin ben neyin doğru olduğunu göremiyorum. Benim tek istediğim bana sevgi göstermesi ama yok hiçbir sevgi gösterisi yok. Tartışırken hep dövecek gibi bağırıyor. Git nereye gidersen diyor sonra bir şey yokmuş gibi davranıyor. Barıştığı tek şey cinsellikle oluyor. 6 yıldır böyle bir sonuca bakıp hayatı düzene koyamadık. Ne olur hocam cevapsız bırakmayın beni lütfen yardımcı olun çok bunaldım. Ağlamaktan bıktım sabrediyorum ama mutsuzum.
Selamünaleyküm. Bu durumu, onunda razı olacağı bir aile büyüğü ile istişare ederek, ona ve size yapılması gereken ikazları yapacağınız bir ortam oluşturun. Aksi takdirde yıkılmaya doğru gidebilir aileniz. Tek çareniz bu gibi durmaktadır.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.