Selamünaleyküm hocam. Ben babamla çok sıkıntılı günler geçirdim. Babam çok sayıda aile büyüğü tarafından da hatalı kabul edildi. En önemlisi ben sevgi anlamında babama karşı çok soğudum, onunla konuşmak bana acı veriyor, beni anlamayan, umursamayan bir baba sadece gönlümü kırıyor. Bu durumu ben nasıl taşıyabilirim, kaldırabilirim bilmiyorum hocam. Artık hasta oldum, terapi alıyorum bir senedir. Manevi açıdan da boşluğum vardır diye düşündüğümden bir şeyler yapmaya başladım kendimce. Ama kalbimin üzüntüsünü, kırgınlığını geçiremiyorum. Sevilmemek, değer verilmemek çok incitiyor beni, bana nasihatleriniz nelerdir?
Aleykümselam. Bu durumu kendi imtihanın kabul et. İmtihanı nasıl kazanacağını düşün. Babana karşı sen kusurlu olma ama gidip ayaklarına kapanmayı da borcun olarak görme. Madem ki baban seni incitiyor bırak o hatası ile kalsın.
Babanı aş, kendine yeni alanlar keşfet. Takılıp kalman yanlış. Hata etme, onu hatası ile baş başa bırak ve sen kendini dolu dolu bir hayata yönelt. Oku, dua et, namaz kıl, helal bir şekilde gez, şiir yaz, roman yaz… Gününü doldur, akşam erken geldi zannedeceğin kadar yoğun yaşa.