Selamünaleyküm hocam. Rabbim ömrünüze bereket versin. Ben 20 yaşında, hafızlık yapan bir gencim. 2 yıl önce babam(rahimehullah) vefat etti. Şimdi annemle beraber yaşıyoruz. Annemi asla kırmak istemiyorum. Onunla her türlü konuda tartışmaktan uzak kalmaya çalışıyorum ama çoğunlukla kendime hâkim olamıyorum. Onu üzdüğümü hissediyorum Allah-u Teala’dan af diliyorum bir daha yapmayacağım diyorum ama birkaç gün sonra yine aynı şeyleri tekrar ediyorum ve bu beni çok üzüyor. Tartışma konuları da öyle büyük şeyler değil aslında çok boş meseleler. Ama o an susmayı beceremiyorum. Kuran-ı Kerim’de ana babaya saygının imanla birlikte zikredilişini bildiğim halde susmam gerektiği yerde konuşmam beni çok rahatsız ediyor. Kendimi nasıl frenleyebilirim, nasıl daha iyi bir hayırlı evlat olabilirim? Nasihat ve tavsiyelerinizi bekliyorum Allah’a emanet olun muhterem hocam.
Selamünaleyküm. Sıkıştığınız zamanlardaki hatalarınızın hafif kalması için normal zamanlarda annenizle daha fazla ilgilenin. Alaka ve hürmetinizi artırın. Sık sık elini öpün, duasını isteyin. Ona hediyecikler alın. Yanında daha fazla durun, hatırını sorun. Bu durum, sizin hem ona karşı ileri gitmenizi azaltacak hem de bir hata ettiğinizde o hatayı onun gözünde küçültecek. Bir de namazlardan sonra annenize çok dua etmelisiniz. O sizin cennetiniz veya cehenneminizdir. Onun karşısında hiçbir özrünüz geçerli değildir bilesiniz.
Yorumlar kapalı, ancak trackbacks Ve pingback'ler açık.