Selamun aleykum hocam. Hocam annemle babam 2 aydır konuşmuyorlar, kavgalılar. Aralarını bulmak mümkün değil. Anneme barışması konusunda en ufak birşey dediğimde senin evlatlığın senin olsun gibi laflar ediyor. Bir türlü anlaşamıyorlar. 30 yıllık evliler ama dönüp arkama baktığımda mutlu bir günümüzü hatırlamıyorum. Benim asıl sormak istediğim şu. 25 yaşında bir kızım. Bugüne kadar birçok insanla tanıştım görücü usulü ile. En son görüştüğüm çocuk gerçekten tam istediğim gibiydi. Çok elektrik aldım ama annem babamla bir araya gelmemek için bana hayır dedirtti. Oysa gerçekten çok istemiştim olmasını. Nasipten öte yol gitmez ama hocam anneme gerçekten çok kırıldım. Bir annenin kızının mutlu olması için gerekeni yapması gerekmez mi? Babamla küs olduğu için erkek tarafı bize gelirse babamla konuşmak barışmak zorunda kalır diye böyle yaptığını söylüyor. Bir de bana psikolojik baskı yapıyor, sen ne biçim evlatsın böyle bir durumda evlenmeyi düşünüyorsun diye. Bu sözü duyduğumda çok ama çok üzüldüm hem kendi adıma hem annem adına. Bilmiyorum ben mi haksızım acaba? Yoksa annem mi bana haksızlık yapıyor? Kimseye açamıyorum içimi. Arkadaşım çok ama dostum yok hocam. Sırrını birine söylersen o kişinin kölesi olursun söylemezsen sırrın senin kölen diye bir söz var ya o yüzden ailevi sorunlarımı kimseyle paylaşmak istemiyorum. Allah razı olsun. İyiki siz varsınız. Cevabınız için şimdiden çok teşekkür ederim. Allah’a emanet olun.
Selamünaleyküm.
Sırlarınızı paylaşmamakla iyi ediyorsunuz. Bu meseleler açıldıkça kapanması zorlaşır.
Sizin anlattığınıza göre anneniz pek cahilce bir iş yapıyor.
Size şunları tavsiye edebiliriz:
a- Sakın anne ile baba arasında hakemlik yapmak, birine taraf olmak gibi bir hataya düşmeyesin. Sakın ha! Kırk yıl bekar kalma pahasına bile olsa bunu yapma!
b- Anne veya babanızdan size daha anlayışlı hangisi ise onu kendinize çekin. İkisi arasındaki kavga için değil ama kendiniz için bunu yapın.
c- Evliliğinizin vakti geldiği ve sizin için farz olduğunu anlarsanız bunu onlara açıkça söyleyin. Hiç bir şekilde ayıp veya günah değildir bu. Eğer ‘bize ne?’ gibi bir havaya bürünürlerse bir yakınınızı (amca veya dayı gibi) devreye sokun. Onun yardımı ile evlenin.
Dua etmeyi de ihmal etmeyin. Bu bir imtihandır sizin için, muhakkak kazanmalısınız.