29 yaşındayım. O kadar çok günahım var ki… Dinimizle alakalı yaptığım tek şey kapanmak, o da dinimizin emrettiği gibi değil. İlk olarak kıyafetimden başladım ve düzelttim. Tövbe ediyorum ama (haşa) ‘ya Allah’ım kabul etmezse, beni kulluğundan çıkarırsa’ diye kafamda sorular dönüyor. Çok bunalıyorum bu günahların altında, bir yol gösterir misiniz bana?
‘Ya hasta olursam!’ diyen biri gibi olmayın. Hastalık kaderimiz ama biz yaşamaya devam ediyoruz. Günahlar da böyledir. Günah işlememek ana ilkemiz olsun. İşlememeye de çalışalım. İşlediğimizde hemen tevbe ve istiğfar edelim. Tekrar işlersek, tekrar tevbe edelim. Tekrar tekrar.. Ölünceye kadar bu böyle devam etmelidir. Sonunda şeytan mağlup, biz galip oluncaya kadar. Kul olarak biz, Allah’ın işine ve hükmüne karışır gibi hesaplar, muhasebeler yapmayız. Haddimizi bilir, boynumuzu bükük tutarız.