Allah’ım! Sana Senin istediğin sonsuzlukta hamdü senalar olsun ki bizi çamurlarda bırakmadın.Bırakmadın da bir insan olarak yarattın.Şu toprak çocuğuna bir insan olarak ölmeyi de nasip et.gecelerde günahlara dalarsan gündüzleri affet,gündüzlerde sürçersem akşamlarda şefkat et.İnsanız biz düşeriz kalkarız ama yalnız Sana kulluk yaparız.Çünkü Sen insanı “Yalnızca kulluk için yarattım” buyuruyorsun.Hem en günahsız kul’un(asm) da buyuruyor:”Eğer siz hiç günah işlemeyecek olsaydınız;Allah öyle varlıklar yaratırdı ki onlar günaha girerler,sonra da tövbe ile Rabblerine yönelirlerdi de,Allah da onları affederdi.” Bu bizi ümit kapımızdır.Öğrendim ki yaşamak,Acının ölçüsünden geçerken,Rahmet yağmurlarında ıslanmaktı.Allahım;imtihan yollarında yürürkenRuhunun üstünde şemsiyelerle gezinenlerden ve rahmetinden ümit kesenlerden olmaktan.Sana sığınırız…