Selamünaleyküm. Annem ve babam ben 3 ya da 4 yaşında iken ayrılmışlar. Beni 6 yaşına kadar babaannem büyütmüş. Sonrasında 1,5 yıl babamla beraber kalmışım. Bakamadığı için beni 14 yaşıma kadar halam büyüttü. Tekrar babamın yanına geldim. Bu arada babam ikinci evliliği yapar. Gece eve alkollü gelen babamdan çok dayak yedim. Bana bıçak bile fırlattı. Dayanamayıp annemin yanına kaçtım. Her defasında beni geri getirdi. 3. defa kaçışımda geri getirmedi. Bana çok fazla babalık yapmadı. Ben ona ne kadar evlatlık yaptım bilmiyorum. Annem 2006 yılında vefat etti. Vefatından 1 ay sonra Hakkâri’de Uzman Çvş. olarak göreve başladım. Babam yıllar sonra beni aradı. Sonrasında benden devamlı olarak para istedi. Ben de kendisine uzmanlığı bırakacağımı ve kendisine para yardımı yapamayacağımı bildirdim. Çünkü evleneceğim zaman bana maddi olarak yardım edecek kimse yoktu. Birikim yapmak zorundaydım o ise parayı bir an önce emekli olmak için istiyordu. Para yardımı yapmadığım için beni evlatlıktan reddetti. Kendi biriktirdiğim para ile evlendim. Amca, dayı ve diğer akrabalarım kendi imkânları doğrultusunda düğün sebebiyle yanımda oldular. Beni evlatlıktan reddeden bir babaya karşı nasıl bir sorumluluğum var? Ne yapmam gerekiyor?
Selamünaleyküm. Şu âlemde bizim için imtihan olmayan bir şey yoktur. Aldığımız her nefes bir çeşit imtihandır. Geçmişinizle alakalı bilgiler oldukça garip. Siz bu gariplik içinde kendinize cenneti önünüzde görecek bir tavır belirlemelisiniz. Evet, nefsinize ağır gelecek işler olabilir ama siz cenneti düşünün. Kendinizi Yusuf aleyhisselâma benzetin. O da gariplikler içinde ama muhteşem bir hayat yaşadı. Sabredin. Allah’tan başka kimseniz olmayacağını iyi bilin. Babanıza resmi düzeyde de olsa evlâtlık yapın. İçinizden gelmese de yüzeysel görevlerinizi ihmal etmeyin. Allah’a emanet ederim sizi.