Mevlid-i şerif okunuşu:Seyyidi kainât, Hazret-i Fahr-i ÂlemMuhammed Mustafâ râ SalevâtAllah âdın zikredelim evvelâVâcib oldur cümle işde her kulâAllah âdın her kim ol evvel anâHer işi âsân ider Allah anâAllah âdı olsa her işin önüHergiz ebter olmaya ânın sonuHer nefesde Allah âdın di müdâmAllah âdıyle olur her iş tamâmBir kez Allah dese aşk ile lisânDökülür cümle günah misl-i hazânİsm-i pâkin pâk olur zikr eyleyenHer murâda erişür Allah diyenAşk ile gel imdi Allah diyelimDert ile göz yaş ile âh îdelimOla kim rahmet kıla ol pâdişahOl kerîm-ü ol rahîm-ü ol ilâhBirdir ol, birliğine şek yokdürürGerçi yanlış söyleyenler çokdürürCümle-âlem yoğ iken ol var idiYaradılmışdan ganî cebbâr idiVâr iken ol, yok idi ins-ü melekArş-ü ferş-ü ay-ü gün hem nüh felekSun’ ile bunlârı ol, vâr eylediBirliğine cümle ikrar eylediKudretin izhâr edüp hem ol celîlBirliğine bunları kıldı delîl“Ol !” dedi bir kerre vâr oldu cihân“Olma !” derse, mahv olur ol dem hemânPes Muhammeddir bur varliğa sebebSıdk ile ânın rızasın kıl talebEy azizler, işte başlarız sözeBir vasıyyet kılarız illâ sizeOl vasıyyet ki direm her kim tutaMisk gibi kokûsu canlardâ tüteHak-Teâlâ rahmet eyleye anâKim beni ol bir dua ile anâHer kim ki diler bu duada bulunaFâtiha ihsân ede ben kûlunaEl-Fâtiha *Mevlid-i Şerif-in müellifi Merhum Süleyman Süleyman Çelebi Hazretleri’nin ruhu için ve bu satırları okuyan, dinleyen, okumasına sebep olanlardan yaşayanların ruhu makamlarına, ahirete göçmüş olanlarınında ruhlarına El-FatihaVeladet bahriÂmine hâtun Muhammed ânesiOl sadeften doğdu ol dür dânesiÇünkî Abdullah’tan oldu hâmileVakt erişdi hefte vü eyyam ileHem Muhammed gelmesi oldu yakînÇok alâmetler belirdi gelmedenAllâhümme salli alâ MuhammedivVe alâ âli MuhammedOl Rebiûl evvel âyın nîcesiOn ikinci gîce isneyn gîcesiOl gîce kim doğdu ol hayrûl-beşerÂnesi anda neler gördü nelerDedi gördüm ol habîbin ânesiBir acep nûr kim, güneş pervânesiBerk urup çıktı evimden nâgehânGöklere dek nûr ile doldu cihânGökler âçıldı ve feth oldu zulemÜç melek gördüm elinde üç âlemBîri meşrik bîri mağribde anınBîri dâmında dikildi KâbeninBildim anlardan kim ol halkın yeğiKim yakîn oldu cihâna gelmeğiİndiler gökden melekler sâf sâfKâbe gibi kıldılar evim tavafHûriler geldi bölük bölükBuğûr yüzleri nûrundan evim doldu nûrÇevre yânıma gelip oturdularMustafâ’yı birbirine muştularDediler oğlun gibi hiç bir oğulYâradılâlı cihân gelmiş değilBû senin oğlun gibi kadr-ı cemîlBir anâya vermemiştir ol CelîlÛlu devlet buldun ey dildâr senDoğiserdir senden ol hulk-ı hasenBû gelen “ilm-î ledün” sultânıdırBû gelen tevhîd ü irfân kânıdırBû gîce ol gîcedir kim, ol şerîfNûr ile âlemleri eyler latîfAllâhümme salli alâ MuhammedivVe alâ âli MuhammedBû gîce şâdân olur erbâb-ı dilBû gîceye can verir eshâb-ı dilYâ ResulâllahRahmeten lil’âlemindir MustafâHem şefîal müznibîndir MustafaVasfınî bû resme tertib ettilerOl mübârek nûru terğib etdilerÂmine eder çü vakt oldu tamâmKim vücûda gele ol hayrül enâmSûsadım gâyet harâretden katîSundular bir câm dolusu şerbetiAllâhümme salli alâ MuhammedivVe alâ âli MuhammedŞerbeti sunduk tâbânâ hûrilerBûnu sana verdi Allâh dedilerKardan ak îdi ve hem soğuk idiLezzeti dâhi şekerde yok idiİçdim ânı oldu cismim nûra garkİdemezdim kendimi nûrdan farkGeldi bir akkuş kanâd ile revânArkamı sığâdı kuvvetle hemânDoğdu ol sâatde ol sultân-ı dînNûra gark oldu semâvât-ü zemînSallû Aleyhi ve Sellimû teslimâHatta tenâlû cenneten ve naîmâEssalâtü vesselâmü aleykeYa ResûlallahEsselâtü vesselâmü aleykeYa HabîballahEssalâtü vesselâmü aleykeYa Seyyidel-evvelîne velâhirin.Merhaba bahriYâradılmış cümle oldu şâdümânGam gidûp âlem yenîden buldu cânCümle zerrat-ı cihân idûb nidâÇağrışûben dediler kim merhabâMerhabâ ey âli sultân merhabâMerhabâ ey kân-ı irfan merhabâMerhabâ ey sırr-ı fürkân merhabâMerhabâ ey nûru râhman merhabâMerhabâ ey bülbül-i bâğ-ı CemâlMerhabâ ey âşinâ-yi ZülcelâlMerhabâ ey cân-ı bâki merhabâMerhabâ uşşâkâ sâki merhabâMerhabâ ey cân-ı cânan merhabâMerhabâ ey derde dermân merhabâMerhabâ ey cümlenin matlâbu senMerhabâ ey Hâlikın mahbâbu senMerhabâ ey Pâdişah-i dû cihânSenin için oldu kevn île mekânMerhabâ ey rahmeten lil-âlemînMerhabâ sensin şefîa’l-müznibînEy gönüller derdinin dermânı senEy yarâdılmışların sultânı senSensin ol sultân-i cümle enbiyâNûr-i çeşm-i evliyâ vü asfiyâYâ habîballâh bize imdâd kîlSon nefes didârın ile şâd kîlAllâhümme salli alâ seyyidinâMuhammedinillezî câe bilhakkıl mübînVe erseltehû rahmetel lil âleminMirac bahri 1-2Seyyidi kainât, Hazret-i Fahr-i ÂlemMuhammed Mustafâ râ SalevâtSöyleşürken Cebrâil ile kelâmGeldi Refref önüne verdi selâmAldı ol şâh-ı cihânı ol zamânSidre’den gitti ve götürdü hemânBir fezâ oldu o demde rûnümâNe mekân var anda ne arz-u semâKim, ne hâlidir, ne mâli, ol mahalAkl ü fikr etmez o hâli fehmü halRef’ olup ol şâha yetmiş bin hicâbNûr-u tevhîd açtı vechinden nikâbHer birisinden geçerken îlerûEmr olundu Yâ Muhammed gel berûGel habîbim sâna aşık olmuşamCümle halkı sâna bende kılmışamNe murâdın vâr ise îdem revâEyleyem bir derde bin türylü devâMustafâ dedi: Eyâ Rabbe’r-RahîmVey hatâ pûş ü atâsı çok kerîmOl zaîf ümmetlerim hâlî nolaHazretîne nîce anlar yol bulaHak-Teâlâdan nidâ geldi eminYâ Muhammed dedi Rabbü’l-ÂleminGam yeme kim Yâ Muhammed olma melulHer ne kim dîledin oldu kabulÜmmetini sâna verdim ey habîbCennetîmi anlara kıldım nasîbEy habîbim nedir ol kim dîledinBir avuç toprağa minnet meyledinZâtıma mir’at edindim zâtınıBîle yazdım âdım ile âdınıHem dedi kim: “Yâ Muhammed ben seniBilûrem görmeğe doymazsın beniAvdet edûp davet et kullarımıTâ gelûben göreler dîdârımıSen ki mi’râc eyleyûb etdin niyâzÜmmetin mîrâcını kıldım namâz”Tarfetül-ayn içre ol Fahr-i cihânÜmmühân’ın evine geldi hemânHer ne vâki oldu ise serteserCümlesin eshâbına verdi haberDediler: “Ey Kıble-i İslâmü dînKutlu olsun sâna mîrâc-i güzînBiz kamûmuz kullarız sen şâhsınGönlümüz îçinde rûşen mâhsınÜmmetin olduğumuz devlet yeterHizmetin kıldığımız izzet yeter !”Allâhümme salli alâ seyyidinâMuhammedinillezî câe bilhakkıl mübînVe erseltehû rahmetel lil âleminMünacat bahriİlâhî cennete evine girenlerden eyle biziCennet içre cemâlini görenlerden eyle biziYâ Hayyûl Yâ Kayyûm Sâmedİhsanınâ yoktur adêtFirdevs bahçesinde ebetKalanlardan eyle biziYâ İlâhî, ol Muhammed hakkı çünOl şefâat kân-ı Ahmed hakkı çünSırr-ı fürkân nûr-i âzam hakkı çünKuds ü Kâbe Merve Zemzem hakkı çünAşk odundan ciğeri püryân içünDerd ile kan ağlayan giryan içünYâ İlâhi, saklagıl îmânımızVerelim îman ile tâ cânımızSâna lâyık kullarınla hemdem etEhl-i derdin sohbetine mahrem etHem Süleymân-ı fakîre rahmet etYoldaşın îmân makâmın cennet etYâ İlâhi, kılma bizi dâllînBu dûâya cümleniz deyin âmîn âmînÜmmetinden râzı olsun ol muînRahmetullâhi aleyhim ecmâin Mevlidi Şerif