Ben bir kurumda çalışıyorum. Yanımda çalışan arkadaş sadece Allah’a inandığını söyleyen biri; Kur’an’ı ve Peygamberimiz’i kabul etmiyor ve ben inanmadığı için kendisiyle dost olamayacağımı belirtiyorum. O da diyor ki, hem inandım diyen her türlü işi yapan birini benden nasıl üstün tutarsın. Ben de o sadece günahkar olur desem de ben böyle şeyi kabul edemem. Onunla Kur’an ve sünnet çerçevesinde ne kadar yakın olabilirim? Kur’an’da kafirleri dost edinmeyin diyor. Bu konuda bana yazdığınız yazıyı ona da okutacağım. Bir şekilde cevap verirseniz çok memnun olurum.
Bizim imanımız şu şekildedir:
1- Yeryüzünde iki kitle vardır. Biri Allah’a ve peygambere, imanın diğer esaslarına iman ederek MÜ’MİN olanlar. Diğeri de bir nedenle iman etmeyerek diğer kitleyi oluşturanlar.
2- Bu iki kitle birbirinden ayrıdırlar. Ancak bu ayrılık imanda ve yaşam tarzındadır. Mü’min olanla olmayan aynı dünyada, aynı ortamda aynı sosyal zeminde yaşarlar. İman farkı düşmanlığı gerektirmez. Aynı hayat standartlarını aynı devletin çatısı altında yaşayabilirler. Mü’min olmayanlar, mü’min olanlara karşı bir kin ve savaş içinde olmadıkları sürece onlara karşı bir kötü niyet beslememiz gerekmez, caiz de olmaz.
3- Cihadımız yani dinimizi savunmamız, dinimizi yok sayan ve kaldırmaya çalışanlara karşıdır.
4- İman etmeyerek ikinci cepheyi oluşturanlara karşı sosyal gerçekler nedeniyle sessiz kalmamız kötülük yapmama, iyi geçinme düzeyindedir. Peygamberimi ve kitabımı sevmeyene gönlümde yer açamam. Hakkına hukukuna dikkat ederim, hakkımı ezdirmem o kadar. Allah’a emanet olunuz.