Zumer Suresi 44. ayette şefaatin Sadece Allah’a(c.c.) ait olduğu mesajı var. Birinin başkasına şefaat etmesi diye bir durum söz konusu değilken hafızlar için bilmem kaç kişiye şefaat edeceği bilgisi de yanlış olsa gerek. Peki peygamberler için nedir? Eşim dualarında “Peygamberimizin (s.a.v.) şefaatine nail olma” duasını dile getiriyordu. Bende kendisine; “Şüpheli bir durum, şüpheli durumlardan kaçınalım!” dedim. Bununla alakalı arkadaşlarla yaptığımız tartışmada söz konusu Peygamber efendimiz olduğu için cesur davranamıyorum. Selam ve dua ile kalınız hocam!
Selamünaleyküm.
Size hiçbir zaman din husussunda cesur davranmamanızı tavsiye ederim. Birisi size çıkıp dese ki: ‘Madem öyle düşünüyorsun, şefaatsiz kalasın!’ ‘Âmin’ mi diyeceksiniz? Dine ait meselelerde ne kadar cüret artarsa risk de o kadar artar. Çok dikkatli olmalıyız.
Şefaat, kesinlikle kimsenin cesaret edebileceği bir şey değildir. Allah kime izin verirse ancak o şefaat edebilir. Yani şefaati, Allah’ın izin verdiği bazı kulları kullanacaklardır. Aslında onlar şefaat etmeden de Allah Teâlâ o kullarını affeder etmesine de, önemli olan o şefaat etmesine izin verilecek kullarının onurlandırılması, mükâfatlandırılmasıdır. Başta Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem efendimiz olmak üzere Allah’ın pek çok kuluna şefaat izni verilecektir. Bu hususta hadisler vardır. Dikkatli durun, ileri geri konuşmayın ki, şefaatsiz kalmayasınız.