Hayatımızın her anının sınav olduğuna iman etmiş biri olarak, birçok zaman sinirlendiğimde ya da kararsız kaldığımda şeytanın projelerinin olduğunu kendime hatırlatıp, kendimi bu projeyi yıkacak ve salih olanı yapacak işe yönelme konusunda teşvik ediyorum. Ev ortamında her insanın sorumlulukları vardır. Ailem ablam ve kardeşlerim var. Herkesin yapısı farklı. Sorum şu ki; ablam (25 yaşında) bir hayli sorumsuz, temizlik anlamında yaptığı banyonun, kullandığı tuvaletin arkasını ben temizlemek zorunda kalıyorum. Birkaç kere uyarsam da iş kavgaya dönüşüyor, şeytan mutlu oluyor, ben ve ev ahalisi mutsuz oluyoruz. Anneme babama danıştım, ablamı uyardılar ama artık pes ettiler, onun böyle olduğunu kabullendiler, umursamıyorlar. Artık uyarılarımı bıraktım çünkü ablam sorumsuz, abdest aldığım yeri sürekli onun saçları içerisinde bulmak, saçlarını düzleştirip süslenip dışarı çıkıp arkasında, yerde ve lavabodaki yığınla saçı toplamamak, tuvaleti bile temiz bırakmadan kullanması vb. birçok sorumsuzluk bir süre benim sabrımı zorlasa da Allah’ım senin rızan için temizlerim niyetiyle temizleye temizleye şeytanı pes ettirdim, artık sinirlenmez oldum. Fakat acaba şeytan bu şekilde ablamı mı bitiriyor? Kız kardeşime hakkımı helal edersem bu yaptığı büyük saygısızlık (büyük diyorum çünkü abdest aldığımı defalarca söylediğim halde umursamaması abdeste olan saygısızlığıdır) onu cehenneme yaklaştırıyor olmasın? Ne yapmalı ki en doğru olanı yapmalı şeriatımıza göre?
Ablanızı o şekilde, sizi de onun peşine takılarak bitiriyor şeytan. Madem ki ablanız dediğiniz gibidir, onu unutun, unutmaya çalışın. Onun tenkit edildiği şeyi siz kendinize gaye edinerek ondan beter duruma düştüğünüzü anlayamıyorsunuz. Kendinize, ablanızla ilgilenmeye vakit kalmayacak bir yoğunluğa taşıyın. Yeni ve yoğun bir gündem oluşturun kendinize.