1- Aşkın Niteliği : İslam’da körü körüne bir aşk yokturSevilen dinen caiz olan kimse olmalı, seven de Allah için sevmelidirAşkı, dinen sevilmesi gereken kişileri sevmemeye sebep olmamalı, ibadetlerini ihmal etmemelidir
2- Aşkın Zamanlaması : Bir müslüman, sadece evlenmek niyetiyle sevebilir ve evlendikten sonra görevlerini yerine getirebilecek donanıma sahip olmalıdırBunun için uygun bir yaşa, helal kazanacak bir işe, belirli bir olgunluğa gelmelidirÇünkü, aşk ve evlilik bir heves ve oyuncak değil, kişinin bütün hayatını ve ahiretini etkileyecek bir süreçtir
3- Aşk kişiyi Harama Götürmemelidir : Dinimizde, aralarında nikah olmayan namahremlerin ilişkileri belirli kurallara bağlanmıştırBu kimselerin cinsel içerikli bakışları, konuşmaları, dokunmaları, baş başa görüşmeleri caiz değildir
Elbette ki, aşk hafife alınamaz ve insanın duygularına hükmetmesi kolay değildirYavuz Sultan Selim gibi bir cihan padişahı şöyle demekten kendini alamamıştır ;
Şirler pençe-i kahrımdan olurken lerzan,
Bir gözleri ahuya zebun etti felek
Anlamı:
Aslanlar benim kahır ve galibiyet pençemde tir tir titrerken,
felek beni ahu gözlü bir güzele köle ettir’demektedir
Yavuz Sultan Selim Ham bu sözlerler aşkı özetlemiş ama ben yazar kardeşiniz olarak aşka inanmıyorum, tersine aşkın mevlaya olabileceğine inanıyorum, sevdiğim güzel bir sözüde bu güzel konuya eklemeyi uygun gördüm.