Enes Bin Malik(r..a) Hazretleri anlattı;Resulullah Efendimiz (s.a..v) ile Tebük’te birlikte idik.Güneş daha önce hiç görmediğimiz kadar aydınlık,nurlu ve parlak doğdu.Resûlullah Efendimize (s.a.v) cebrail (a.s) geldiğinde;“Ey Cebrail !Güneş öyle aydınlık,nurlu ve paralk doğdu ki bundan önce böyle parlak görmemeiş idik.Bunun sebebi nedir?” buyurdu.Cebrail aleyhisselam:“Muâviye bin Muâviye (r.a) bugün Medine ‘de vefât etti,ondandır.” dedi.Ebû Umâme (r.a)Hazretleri buyurdu:“Biz Tebûk’te iken Haret-i Cebrâil,Resulullah’a(s.a.v) geldi ve “”Yâ Muhammed aleyhisselam Muâviye bin Muâviye(r.a) vefât etti.Namazına sende hazır ol.” dedi.Resûlullah Efendimiz(s.a.v)geldi,Cebrâil (a.s) da 70 bin Melekle indi.Sonra sağ kanadını dağlar üzerien koydu,dağlar açıldı,sol kanadını da yer üzerine koydu,Mekke ve medien görünür oldu.Resulullah Efendimi(s.a.v)Cebrâil aleyhisselam ve melekler namazını kıldılar.Sonra Resûlullah (s.a.v):“Yâ Cerail! Muâviye(r.a) bu mertebeye ne ile kavuştu?” dedi.Cebrâil aleyhisselam:“Kul hüvallahü ehâd’ı sevmek ve onu ayakta,otururken,bineğindeyken,yürüken ve her hal üzere okumakla” buyurdu..