Oruç sevdası bambaşka bir sevdadır” diyen Mevlânâ, orucu çok özlediğinden ve hasretle beklediğinden bahseder. Bazen ise orucu bir “ana” gibi görür.Oruç ayı olan Ramazan’a neşeli olarak girilmeli; ona kavuşulduğu için Cenâb-ı Hakk’a şükredilip sevinilmelidir.Oruç; kişide imanın, Allah’ı sevmenin, O’na bağlanmanın, O’ndan sakınmanın, haramdan kaçınmanın varlığına şahitlik eder.Ramazan’dasadece yemek ve içmekten kaçınmak değil, kötü söz söylemek ve kötü işişlemekten de kaçınmak, bunlara sabır göstermek gerekir.Orucun bazı zorlukları varsa da, yüzlerce çeşit hüneri de vardır. Oruç;şeytanı ve nefsi güçsüz ve etkisiz hâle getirir, maddî ve manevî açıdan temizliği gerçekleştirir, gönlü bedenî isteklerin tahakkümündenkurtarır, nefsi kirlerinden arındırır, ruhu özgürleştirir, gönül gözünüaçar, manevî görüşü artırır, sabrı öğretir, bedenî hastalıklardankorunmanın yollarını öğretir, insanın insanlığı olgunlaşır, manevîrızıklara ulaştırır, Allah’a yakınlaştırır.