Hiç şüphe yok ki,onlarca ayet ve yüzlerce hadiste,yüce Allah’ın kullarına karşı çok merhametli ve çok bağışlayacı olduğu hatırlatılmıştır.Hatta bir ayette,tevbe eden kullarından az-çok,küçük-büyük,eski -yeni diye ayırt etmeden her türlü günahı bağışlayacağı bildirilmektedir.Ve şöyle buyurulmaktadır.“De ki: “Ey öz benlikleri aleyhine sınırı aşan/aşırı giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin! Allah,günahları tümden affeder.Çünkü O,mutlak Gafur,mutlak Rahim’dir.(Zümer:39:53)Şimdi kullarına böylesine sevgi ve şevkatle bakıp,merhamet gösteren ve yaptıkları hatalardan,işledikleri günahlardan dolayı hemen yargılamayıp cezalandırmak yerine affı.bağışlamayı tercih eden, yani temsilde hata olmasın adeta bize glüp geçen sonsuz kerem sahibi,yüce Rabbimize ne kadar şükretsekaz değilmidir? İşlediğimiz günahlarla Ona isyan ettiğimiz halde,tevbe edip hatalarımızdan dönmemek ve bağışladığı için şükredip kapısında kul-köle olmamak mümkün müdür?Ancak biz,pek çoğumuz ,ondan kaçmayı ve verdiklerine şükretmek yerine vermedikleri ile yargılamayı tercih ediyoruz.İşler yolunda giderken şükrediyor,ters gitmeye başlayınca unutuveriyoruz.Oysa her iki halde de en çok hatırlamamız gereken O’dur.Ne olursa olsun,yine de hepimiz Onun bağışlamasına şevkat ve merhametine muhtacız, hiçbirimiz kendimizi onun rahmet ve mağfiretinden ötede göremeyiz.Cenab-ı Hakkın,rahmeti engin mağfireti sonsuzdur. Affedici ve bağışlayıcıdır.Yaptıklarını başımıza kakmayan,severek yapan ve kendisine doğru yöneldiğimizde bizi şevkatli bir anne gibi kucaklayıp bağrına basan ,bir adım attığımızda bize yürüyerek elen,yürüdüğümüzde bize koşarak gelendir.Öyleyse, hep beraber Ona koşup,yardımını dilemeli ve rahmetinden isitifade etmeliyiz.Kaynak:Dr.Arif Arslan(Allah’ın isimlerinin sırları)