İbn-i Mesûd (r.a.) yolda giderken hasta olan bir adamla karşılaştı.Adamın çok hasta ve rahatsızlığını gören Abdullah(r.a) adamın kulağıan eğilerek .”Mü’minûn Sûresinin son 4 âyetini okudu.“Efehasibtüm ennemâ haleknâküm abesen veenekim ileynâ lâ türceûn”(115 nc. âyet)“Feteâllâhül’Melikül Hak,Lâ ilâhe illâhû,Rabbül’arşil’Keriym.” (116 ncı âyet)“Ve mey yed’u meallâhi ilâhen âhara lâ bürhâne lehû bihi feinnemâ hisâbuhû inde rabbih ,innehû la yüflihu’l kâfirûn.“(117 nci âyet)” Ve kul rabbiğfir verham ve ente hayrurrâhımıyn” (118 nci âyet.)Okudu sonra hasta olan adamcağız iyileşti.Abdullah Bin Me’ûd(r.a) bu durumu Hz.Peygamber’e (a.s) analattı .Hz.Peygamber (s.a.v);“Hastanın kulağına ne okudun? diye sordu .Abdullah(r.a) okuduğu âyetleri söyledi.Bunun üzerine Peygamber Efendimiz:“Hayatım kurdet elinde olan Alla’a yemine deri,şâyet gerçek bir inanç sahibi mü’min bu âyetleri bir dağa okumuş olsa o dağ yerinden oynardı.(Fethul’Kadir.)