Neyi bulsa,sonsuzunu,mükemmelini isteyen,ayrılıklarla perişan olan,noksanlıklarla sukütü hayale uğrayan nefismi bir tek O teskin etti.O’nu bulduğumda kendindeki sonsuz ekskliği görüp düşen garibin yine O tuttu elinden.Bildirdi,ki bendeki acizlik,eli yetmezlik O’nun kudretini anlamak içinmiş,bendeki fakirlik O’nun rahmetini göstermesi içinmiş,bendeki zaaflar O’nun kuvvetinin derecelerini bilmem içinmiş.Anladım ki” O’nun esmasının cilvelerine bir harita ve fihriste ve fezleke ve mizan ve mikyas olmam,bana hayat ve mahiyet-i hayat itibariyle yetermiş.”Allah bana yeter O ne güzel bir Vekildir….