Saader Asrından Güzel Birgün Hz.Osman’ın Evindeyiz Buyurun ;
Abdest Bitiyor , Kurulanıyor , Gülmeye Başlıyor . Yanındakiler , Hayırdır İnşaAllah Diyorlar . Hazret-i Osman Onlara Soruyor :
— Ne İçin Güldüğümü Niye Sormuyorsunuz ?
Yanındakiler De Soruyorlar :
— Efendim Affedersiniz , Niye Gülüyorsunuz ?
Hazret-i Osman Anlatıyor :
— Bir Gün , Benim Şu Abdest Aldığım Yerde Resulullah Efendimiz Abdest Alıyordu . Biz De Oradaydık . Resulullah Abdestini Aldı , Gülmeye Başladı . Sonra , ( Neden Güldüğümü , Niye Sormuyorsunuz ? ) Buyurduğu Hatırıma Geldi
— Peki Efendim , Ne Oldu ?
— Biz De , ( Ya Resulallah Niye Güldünüz ? ) Diye Sorduk .
Cevaben Buyurdu Ki :
Bir Müminin Abdestte , Yüzünü Yıkarken , Bütün [ Küçük ] Günahlarının , Suyla Beraber Aktığını Görüyorum . Elini Yıkarken , Başına Mesh Ederken , Ayaklarını Yıkarken , Bütün Günahlarının Döküldüğünü Görüyorum . Ümmetim Kurtuluyor Diye Sevinip , Ben Gülmeyeyim De , Kim Gülsün ?
Güzelce Abdest Alan Günahlarından Sıyrılmış Olur . ( Hadis-i Şerif ).